Management Strategies of Secondary Schools in the Highlands in Chiang Mai Province According to the Concept of Reducing Educational Inequality

Main Article Content

Natsuda Kesa
Kriangkrai Sajjaharuethai
Subin Yurarach

Abstract

          This research is a Multi-phase mixed method research. The objectives of this research were to 1) study the conceptual frameworks for highland secondary school management and educational inequality reduction; 2) analyze the strengths, weaknesses, opportunities, and threats (SWOT) of highland secondary school management in Chiang Mai; and 3) develop and evaluate strategies for managing highland secondary schools in Chiang Mai. The population consisted of 48 highland school administrators, with a sample of 22 secondary school administrators selected through simple random sampling. Research instruments included evaluation forms and questionnaires. Data analysis employed content analysis, frequency, percentage, mean, standard deviation, and PNImodified The results of research were as follows: 1)The conceptual framework for highland secondary school management was 95% appropriate, while the framework for reducing educational inequality was 100% appropriate. 2) SWOT analysis revealed strengths in academic and personnel management; weaknesses in understanding and accepting differences, learning environment, general administration, staff development, technology integration, and budget management; opportunities in education policies and social conditions; and threats in economic conditions. 3) Three strategies were developed and evaluated for managing highland secondary schools in Chiang Mai province.

Article Details

How to Cite
Kesa , N. ., Sajjaharuethai , K. ., & Yurarach, S. . (2024). Management Strategies of Secondary Schools in the Highlands in Chiang Mai Province According to the Concept of Reducing Educational Inequality . Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(8), 1480–1495. retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JRKSA/article/view/272108
Section
Research Article

References

เกษม วัฒนชัย. (2559). การพัฒนาคุณภาพการศึกษาในพื้นที่ห่างไกล. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.

ชัยยุทธ ศิริสุทธิ์. (2560). การบริหารจัดการศึกษาในพื้นที่สูง: แนวทางการลดความเหลื่อมล้ำและสร้างโอกาสทางการศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 19 (2), 286-300.

ทิพวรรณ บุญเพ็ง. (2563). การจัดการศึกษาที่ตระหนักถึงความหลากหลายทางวัฒนธรรมในพื้นที่สูง. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 48 (3), 123-138.

ธีระ รุญเจริญ. (2553). การบริหารโรงเรียนในพื้นที่พิเศษ. กรุงเทพมหานคร: ข้าวฟ่าง.

ธีระ รุญเจริญ. (2562). นโยบายการศึกษากับการพัฒนาการศึกษาในพื้นที่ห่างไกล. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. 30 (2), 1-15.

ธีระเกียรติ เจริญเศรษฐศิลป์. (2560). การบริหารการศึกษาเพื่อลดความเหลื่อมล้ำ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.

ประเวศ วะสี. (2557). การแก้ปัญหาความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา: มุมมองเชิงระบบ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

พิชญา ดำรงค์พิวัฒน์. (2563). ผลกระทบของความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจต่อคุณภาพการศึกษาในพื้นที่ห่างไกล. วารสารเศรษฐศาสตร์และนโยบายสาธารณะ. 11 (21), 45-62.

วรรณดี สุธาพาณิชย์. (2562). การบริหารทรัพยากรบุคคลเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาในพื้นที่ห่างไกล. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. 10 (1), 198-211.

วิจารณ์ พานิช. (2563). การจัดการศึกษาโดยใช้ชุมชนเป็นฐาน: กรณีศึกษาพื้นที่สูงภาคเหนือ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

วิทยา เมฆขำ. (2562). ความท้าทายในการจัดการศึกษาบนพื้นที่สูง: กรณีศึกษาจังหวัดเชียงใหม่. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 21 (4), 122-137.

วิโรจน์ สารรัตนะ. (2556). การบริหารการศึกษา: หลักการ ทฤษฎี หน้าที่ ประเด็น และบทวิเคราะห์. กรุงเทพมหานคร: ทิพยวิสุทธิ์.

วิษณุ หยกจินดา. (2561). ปัญหาและอุปสรรคในการจัดการศึกษาในพื้นที่ห่างไกล: กรณีศึกษาภาคเหนือของประเทศไทย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 20 (2), 189-204.

สมชาย วรกิจเกษมสกุล. (2564). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาการศึกษาบนพื้นที่สูง. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 49 (1), 78-93.

สมพงษ์ จิตระดับ. (2558). การลดความเหลื่อมล้ำทางการศึกษาในพื้นที่ห่างไกล: บทบาทของครูและชุมชน. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 43 (3), 1-15.

สมศักดิ์ เอี่ยมดี. (2562). การสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่เหมาะสมกับบริบทพื้นที่สูง. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 21 (1), 156-171.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2550). แนวทางการกระจายอำนาจการบริหารและการจัดการศึกษาให้คณะกรรมการ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาและสถานศึกษา ตามกฎกระทรวง กำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการกระจายอำนาจการบริหารและการจัดการศึกษา พ.ศ. 2550. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.

สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดเชียงใหม่. (2563). แผนพัฒนาการศึกษาจังหวัดเชียงใหม่ (พ.ศ. 2563 - 2565). เชียงใหม่: สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดเชียงใหม่.

สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2555). การบริหารโรงเรียนในพื้นที่พิเศษ: แนวคิดและการปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: วัฒนาพานิช.

สุนทร โคตรบรรเทา. (2560). การบริหารงานวิชาการในโรงเรียนบนพื้นที่สูง: กรณีศึกษาจังหวัดเชียงใหม่. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 19 (1), 78-92.

สุภางค์ จันทวานิช. (2557). การแก้ปัญหาความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา: มุมมองเชิงสังคมวิทยา. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Epstein, J. L. (2018). School, family, and community partnerships: Preparing educators and improving schools. New York: Routledge.

Goleman, D. (1998). Working with emotional intelligence. New York: Bantam Books.

Koul, L. (1984). Methodology of educational research. New Delhi: Vikas Publishing House.

Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Dutch Journal of Educational Research, 2, 49-60.

UNESCO. (2020). Global Education Monitoring Report 2020: Inclusion and education: All means all. Paris: UNESCO.