The Model Development on Prevention for Drug Problems Among Students of Non-Formal Education in Phayao Province

Main Article Content

Panupan Paitoon

Abstract

          This research and development endeavor aims to investigate drug addiction issues, devise a prevention model, and assess its efficacy among students in alternative education programs in Phayao province. The study involves a sample group comprising public health officers, community leaders, teachers, and high school students, totaling 360 individuals. The research unfolds in three phases: 1) probing drug addiction issues, 2) formulating a prevention model, and 3) gauging the model's effectiveness. Research instruments include questionnaires with tool reliability scores ranging from 0.86 to 0.97. Statistical analyses encompass descriptive statistics and paired t-tests.
          The results  showed  that: 1) prevailing substance abuse among students stands at 35.83%, with alcohol being the most commonly abused substance at 37.45%, followed by cigarette/electronic cigarette smoking at 34.26%, marijuana at 14.74%, kratom at 11.95%, and methamphetamine at 1.59%. Statistically significant correlations (p-value < 0.05) were noted between substance abuse and variables such as average monthly income, pre-existing medical conditions, living arrangements, perception of substance abuse, supportive factors, and reinforcing factors. 2) The prevention model comprises five operational strategies: (1) Establishing student support systems, (2) Enhancing social immunity, (3) Implementing the "To Be Number One" project, (4) Preventing and addressing substance abuse issues (alcohol/cigarettes), and (5) Developing information dissemination systems, documents, and media related to substance abuse. 3) Evaluation outcomes indicate significant enhancements in life skills, perception of substance abuse, and preventive behaviors among the sample group post-program completion (p < 0.001). Notable reductions in cigarette/electronic cigarette smoking and alcohol consumption behaviors were observed. Hence, it is recommended to extend the program's reach to other areas through ongoing collaboration among teachers, parents, students, community leaders, and public health officials to sustain efforts in substance abuse prevention and intervention.

Article Details

How to Cite
Paitoon, P. (2024). The Model Development on Prevention for Drug Problems Among Students of Non-Formal Education in Phayao Province. Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(6), 666–690. retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JRKSA/article/view/269972
Section
Research Article

References

กรุงเทพธุรกิจ. (2565). “White Zone สถานศึกษา กศน. ปลอดสารเสพติด” สู่สถานศึกษาสีขาว. ออนไลน์. สืบค้น 15 มิถุนายน 2566. แหล่งที่มา: https://www.bangkokbiznews.com/health/edu cation/1034305

กิตติวงค์ สาสวด และปรีชา ดิลกวุฒิ. (2559). การพัฒนารูปแบบการป้องกันการแพร่ระบาดของยาเสพติด ในกลุ่มเด็กและเยาวชนในเขตพื้นที่เทศบาล อำเภอเมือง จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารชุมชนวิจัยและพัฒนาสังคม. 10 (2), 116-124.

ณัฐวุฒิ บุตรธนู และณภัสวรรณ ธนาพงษ์อนันท์. (2565). การพัฒนาแนวทางการดำเนินงานป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดของสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม เขต 3. วารสารพุทธปรัชญาวิวัฒน์. 6 (2), 68-82.

ธีรพงษ์ ชูพันธ์ และกาญจน์ เรืองมนตรี. (2563). การพัฒนาแนวทางการดำเนินงานสถานศึกษาสีขาวปลอดยาเสพติดและอบายมุข สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ มหาวิทยัลยราชภัฏสกลนคร. 8 (32), 263-273.

ธีรวัฒน์ พงศ์ภาณุพัฒน์ และคณะ. (2565). ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างทักษะชีวิตเพื่อป้องกันการเสพสารเสพติดของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา ตำบลอิสาณ อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์. 37 (3), 559-568.

นิภาวรรณ ตติยนันทพร. (2565). การมีส่วนร่วมของครอบครัวและชุมชนในการป้องกันและบำบัดยาเสพติดอำเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9. 16 (2), 581-596.

พณณกร ราชแก้ว. (2564). ปัจจัยแรงจูงใจที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรม การป้องกันยาเสพติดโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดนราธิวาส สังกัดส านักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 15. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี. 13 (1), 99-115.

พระครูกิตติวราทร (ทองปั้น), จิราภรณ์ ผันสว่าง, อมรรัตน์ ผันสว่าง และ ระพีพัฒน์ หาญโสภา. (2562). การพัฒนารูปแบบวิธีการป้องกันแก้ไขปัญหายาเสพติด ในกลุ่มเด็กและเยาวชน ภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์. 19 (3), 218-229.

พระครูพิพัฒน์ สุตคุณ, พระมหาเมธี จนฺทวํโส และกวีภัทร ฉาวชาวนา. (2564). การเอาชนะยาเสพติดในสถานศึกษา. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ วิทยาลัยสงฆ์สครสวรรค์. 8 (3), 235-244.

พระสมุห์ธนภัทร ธนภทฺโท(ทิพย์วงษ์), พระครูวุฒิ สาครธรรม(สาครสาคโร) และไพรัตน์ ฉิมหาด. (2566). ปัญหาและแนวทางบูรณาการการป้องกันปัญหายาเสพติดของเยาวชนในสถานศึกษา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 10 (11), 255-268.

ภิรมย์ศักดิ์ กิจพัฒนาสมบัติ, เกษมชาติ นเรศเสนีย์ และบุญเรือง ศรีเหรัญ. (2561). สภาพปัญหายาเสพติดในเยาวชนของกรุงเทพมหานคร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 37 (4), 121-132.

วราภรณ์ วีระพันธ์. (2564). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการดื่มแอลกอฮอล์ของนักเรียน มัธยมศึกษาตอนปลาย อำเภอซำสูง จังหวัดขอนแก่น. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ. 14 (3), 166-178.

รัชตะ รอสูงเนิน, ธนาคาร เสถียรพูนสุข, สาธิต สีเสนซุย, วัชรากร หวังหุ้นกลาง และวันฉัตร โสฬส. (2564). แนวทางการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในการเลิกบุหรี่. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์). 15 (2), 362-376.

ศักดา มังคะรัตน์ และธีระวัฒน์ มอนไธสง. (2564). แนวทางการดำเนินงานป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 3 (จังหวัดพระนครศรีอยุธยา). วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ มหาวิทยัลยราชภัฏสกลนคร. 9 (35), 245-254.

ศูนย์เฉพาะกิจคุ้มครองและช่วยเหลือเด็กนักเรียน สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). โครงการป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดในสถานศึกษา การสร้างภูมิคุ้มกัน ป้องกัน เด็กและเยาวชนไม่ให้เข้าไปเกี่ยวข้องกับยาเสพติด. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2566. แหล่งที่มา: https://spcspb3.thai.ac/client- upload/spcspb3/download/project%20protect.pdf

ศูนย์บำบัดยาเสพติดเอกชนภูฟ้าเรสท์โฮม. (2566). ปัญหายาเสพติดในไทย และแนวทางการแก้ไข ปี 2566. ออนไลน์. สืบค้น 15 มิถุนายน 2566. แหล่งที่มา: https://www.phufaresthome.com/blog/drugs-problem-in-thailand-2566/

สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดพะเยา. (2565). รายงานสถานการณ์ทางสังคมจังหวัดพะเยา ประจำปี 2565. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2566. แหล่งที่มา: https://www.m-society.go.th/ewtadmin/ewt/mso_web/download/article/article_20220920160640.pdf

สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดพะเยา. (2565). ข้อมูลสารสนเทศพื้นฐานด้านการศึกษา จังหวัดพะเยา ปีการศึกษา 2565. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2566. แหล่งที่มา: https://fliphtml5. com/xwqst/eqhh/basic

อับดุลคอลิก อัรรอฮีมีย์, สวัสดิ์ ไหลภาภรณ์, จิรัชยา เจียวก๊ก และฐานิดาภัทฐ์ แสงทองสง. (2564). รูปแบบการป้องกันตนเองในการใช้สารเสพติดซ้ำของผู้ติดสารเสพติดในพื้นที่จังหวัดปัตตานี กรณีศึกษา ผู้เข้ารับการบำบัดรักษายาเสพติดในศูนย์บำบัดบ้านแสนสุข และสถาบันปอเนาะพัฒนาเยาวชน (รายงานผลการวิจัย). ศูนย์ศึกษาปัญหายาเสพติด (ศศก.)

Daniel WW. (2005). Biostatistics: a foundation for analysis in the health sciences. 8th. Hoboken, N.J. : Wiley/John Wiley & Sons.

MediaThailand. (2555). การศึกษานอกระบบ. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2566. แหล่งที่มา: https://www.mediathailand.org/2012/05/blog-post_2584.html

UNODC. (2022). World Drug Report 2022 highlights trends on cannabis post-legalization, environmental impacts of illicit drugs, and drug use among women and youth. (n.d.). online. Retrieved June 15, 2023. From: https://www.unodc.org/