The Priority Needs of Developing Academic Management of Kindergarten Schools Based on The Concept of Innovator’s Skill
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The skills of an innovator are the abilities of children to create new things that the result from of training in five skills, which’s included: 1) Associating Skill 2) Questioning Skill 3) Observing Skill) 4) Networking Skill 5) Experimenting These skills are intended to provide a foundation for young children to become innovator.
The objective of this research was to study the priority need index of developing academic management of kindergarten schools based on the concept of innovator’s skill. This is achieved by prioritizing the importance of these essential requirements to highlight the significance of the problem in academic management using the PNImodified index. This study was conducted with descriptive method. Total 374 schools under the Office of Basic Education Commission for early childhood (3–6 years of age) were included in this study. All schools were selected by multi-stage sampling. The data were collected from 748 school directors or heads of academic kindergarten and kindergarten teachers. The research instruments were the cerrent state, desirable state questionnaires of academic management for kindergarten school based on the concept of innovator’s skill with a reliability of 0.824. The data was analyzed by descriptive statistics methods including frequency, percentage, means, standard deviation, and its priority in terms of needs was also set by using Modified Priority Needs Index (PNImodified).
The research finding indicate that the priority order of essential requirements for developing the academic management of kindergarten schools based on the components of innovator’s skill, in an overall perspective, has a PNImodified index value of 0.691. This suggests an urgent need for development.
When considered individually and ranked by essential needs, the top three priorities are as follows: curriculum development (PNImodified = 0.744), assessment of development (PNImodified = 0.691), and organizing learning experiences (PNImodified = 0.671), in that order. All three of these aspects are considered urgent essential requriment.
Article Details
References
จิตรวรรณ เอกพันธ์. (2562). นวัตกรรมการบริหารวิชาการโรงเรียนเอกชนตามแนวคิดนักคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัย. วิทยานิพนธ์ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิตครุศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จิราภร คุ้มมณี. (2561). การเรียนรู้แบบสะตีมเกมมิฟิเคชันเพื่อเสริมสร้างทักษะด้านนวัตกรรมสร้างสรรค์ ของนวัตกรอาชีวศึกษา. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น. 15 (2),
-177.
ธนภร นิโรธร. (2559). การศึกษาการบริหารงานวิชาการระดับปฐมวัยสู่ประชาคมอาเซียนของผู้บริหาร สถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์มหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฎพระนครศรีอยุธยา.
ธิดา พิทักษ์สินสุข. (2562). วิกฤตปฐมวัยกระทบอนาคตชาติ. วารสารการจัดการทางการศึกษาปฐมวัย สมาคม
อนุบาลศึกษาแห่งประเทศไทย. 1 (1), 77-89.
นรรธพร จันทร์เฉลี่ย เสริบุตร. (2565). สร้างทักษะแห่งอนาคตด้วย Makerspace STEAM DESIGN PROCESS. กรุงเทพมหานคร: กู๊ดเฮด พริ้นท์ติ้ง แอนด์ แพพคเกจจิ้ง กรุ๊ป จำกัด.
เยาวพา เดชะคุปต์. (2542). การบริหารและการนิเทศการศึกษาปฐมวัย. กรุงเทพมหานคร: แม็ค.
วสุกฤต สุวรรณเทน และวัลนิกา ฉลากบาง. (2559). คุณภาพการจัดการศึกษาปฐมวัย : ปัจจัยเชิงสาเหตุ. วารสารเวอร์ริเดียน. 9 (3), 151-164.
ศศิธร วัฒนกุล และชญาพิมพ์ อุสาโห. (2564). การสังเคราะห์กรอบแนวคิดการบริหารโรงเรียนอนุบาลและทักษะชีวิตเด็กปฐมวัย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์. 7 (2),
-365.
ศิวะลักษณ์ มหาชัย และเอกราช โฆษิตพิมานเวช. (2565). การพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา. วารสารมณีเชษฐาราม. 5 (2), 168-185.
สุภัค โอฬาพิริยกุล. (2556). การพัฒนารูปแบบการบริหารวิชาการสำหรับโรงเรียนอนุบาล. วิทยานิพนธ์ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิตครุศาสตร์ สาขาวิชาบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภาพร ปานหอม และวิรัลพัชร วงศ์วัฒน์เกษม. (2564). การบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานระดับปฐมวัย สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบุรี เขต 1. 27 มีนาคม 2564. วิทยาลัยนครราชสีมา. นครราชสีมา: สำนักงานวิจัยและพัฒนา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). ระบบจัดเก็บข้อมูลนักเรียนรายบุคคล (Data Management Center). ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2565. แหล่งที่มา : https://portal .bopp-obec.info/obec64/publicstat/report
สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ. (2562). STEAM4INNOVATOR. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 29 สิงหาคม 2565. แหล่งที่มา: https://moocs.nia.or.th/article/steam4innovator.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560 - 2564). ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 29 พฤศจิกายน 2565. แหล่งที่มา: http://.www. nesdc.go.th.
สํานักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2561). คู่มือหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560 สําหรับเด็ก
อายุ 3-6 ปี. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จํากัด.
สมชาย รัตนทองคํา. (2566). จุดมุ่งหมายของหลักสูตร. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 9 สิงหาคม 2565. แหล่งที่มา :
https://ams.kku.ac.th/aalearn/resource/edoc/tech/9aim.pdf.
Dyer, J. (2019). The Innovator’s DNA. The United States of America: Harvard Business Review Press.
Faber, C.F., & Gilbert, F.S. (1970). Elementary school administration. New York: Holt
Rhinehartand Winston.
Kieu P. (2017). 8 Skill that makes a successful innovator. Online. Retrieved August 24, 2021. from : https://sociable.co/business/innovation-8-skills/
Korea Institute of Child Care and Education. (2013). Nuricurriculum : The first step toward the integration of the split systems of early childhood education and care in Korea. Online. Retrieved November 15, 2016. from : https://kicce.re.kr/eng/newsletter _mail/pdf/ 201401_brief.pdf
Schmitt. L. (2013). An Innovaor’s skill Set – Eight Ways To Improve Your Capacity to Innovate. Online. Retrieved August 24, 2021, from : http://www.theinovogroup.com
Taro Yamane. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd ed.). New York: Harper and Row Publication.
Wagner, T. (2012). The Global Achievement Gap: Why Even Our Best Schools Don't Teach the New Survival Skills Our Children Need--and What We Can Do About It. New York: Basic Books.
