The Competency of Teachers in Benjasiri Academic Group under the Secondary Educational Service Area Office Bangkok 2

Main Article Content

Siranut Phoophisedsak
Khukrit Silalaiy

Abstract

         This research aimed to study and to compare The Competency of Teachers in Benjasiri. Population was 644 teachers in Benjasiri Academic Group. The samples were 241 teachers in Benjasiri Academic Group, drawn by simple random sampling and the Cohen table. Statistics for data analysis were the mean, standard deviation, t-test, and One– way Analysis of Variance.
         The findings were as follows:
          1) teachers’ competence Overall, it's at a high level. When considering each aspect, it was found that it was at the highest level on 1 aspect and at the highest level on 3 aspects.
          2) Comparison results of teachers' competency in in Benjasiri Academic Group classified by position and academic standing. Educational qualifications and working experience.
          2.1) Teachers with different positions and academic standings had different overall and individual competencies.
          2.2)Teachers with different educational qualifications had different overall competencies. Each side is different on 2 sides, not different on 2 sides
          2.3) Teachers with different practice experiences had different overall competency. Each side is different on 3 sides, not different on 1 side.

Article Details

How to Cite
Phoophisedsak , S., & Silalaiy, K. . (2022). The Competency of Teachers in Benjasiri Academic Group under the Secondary Educational Service Area Office Bangkok 2. Journal of Roi Kaensarn Academi, 7(8), 231–245. retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JRKSA/article/view/255458
Section
Research Article

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติพุทธศักราช 2542. กรุงเทพมหานคร: บริษัทสยาม สปอรต์ ซินดิเคท จำกัด.

ฉัตรชัย หวังมีจงมี และองอาจ นัยพัฒน. (2560). สมรรถนะของครูไทยในศตวรรษที่ 21 : ปรับการเรียนเปลี่ยนสมรรถนะ. journal of intelligence สถาบันเสริมศึกษาและทรัพยากรมนุษย์มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์. 12 (2), 47-63.

ชาญณรงค์ วิเศษสัตย์ และวาสนาไทย วิเศษสัตย์. (2563). การศึกษาความต้องการจำเป็นในการส่งเสริมสมรรถนะดิจิทัลของนักศึกษาวิชาชีพครู. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. 15 (1), 106.

ทิศนา แขมมณี. (2547). ศาสตร์การสอน. กรุงเทพมหานคร: สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นันทา ทั่งสุวรรณ์, วรรณวิศา สืบนุสรณ์ คล้ายจำแลง และ สุชาดา นันทะไชย. (2563). สมรรถนะของครูปฐมวัยกลุ่มโรงเรียนโชคชัย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 7 (2), 105.

บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.

พระครูสิริธรรมนิเทศ, ประสิทธิ์ สระทอง และพระมงคลธรรมวิธาน. (2561). ครูมืออาชีพสู่การเรียนรู้แบบมืออาชีพ. Veridian E-Journal, Silpakorn ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ. 11 (1), 2497.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และพรทิพย์ แข่งขัน. (2551). สมรรถนะครูและแนวทางการพัฒนาครูในสังคมที่ เปลี่ยนแปลง. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษากระทรวงศึกษาธิการ.

พงศธร รุ่งโรจน์ และสุธรรม ธรรมทัศนานนท์. (2563). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะการทำงานเป็นทีมของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 32. วารสารมหาวิทยาลัยมหา มกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 10 (1), 417.

ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2557). ครูในศตวรรษที่ 21. เอกสารประชุมวิชาการ “อภิวัฒน์การเรียนรู้สู่จุดเปลี่ยน ประเทศไทย”. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และพัฒนาคุณภาพเยาวชน (สสค.).

ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์ และอัจฉรา ชานิประศาสน์. (2545). ระเบียบวิธีการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ดีการพิมพ์.

วิชา พรหมโชติ, ญาณิศา บุญจิตร์ และโสภณ เพ็ชรพวง. (2564). การพัฒนาสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้ในโรงเรียนสังกัดเทศบาลนครสุราษฎร์ธานี. วารสารรัชต์ภาคย์. 15 (41), 327.

วรรณี แกมเกตุ. (2555). วิธีวิทยาการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: ภาควิชาวิจัยและจิตวิทยาการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิรัญชนา ประชากุล และธีรภัทร กุโลภาส. (2563). การศึกษาสมรรถนะครูในศตวรรษที่ 21 ของครูในสหวิทยาเขตวิภาวดี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 2 กรุงเทพมหานคร. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา. 16 (2), 1.

วิไลวรรณ มาลัย. (2561). สมรรถนะหลักตามเกณฑ์ตัวบ่งชี้สมรรถนะครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 3. บัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ วิทยาลัยสงฆ์นครสวรรค์. 7 (2), 109.

สานิตา แดนโพธิ์. (2560). สมรรถนะครูโรงเรียนวัดไผ่ล้อม (พูลประชาอุปถัมภ์). วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. 10 (1), 703

สุภาพรรณ ธะยะธง. (2562). การศึกษาสมรรถนะของครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย:มหาวิทยาลัยพะเยา.

สุพจนีย์ พัดจาด และคณะ. (2564). รูปแบบการบริหารงานเสริมสร้างสมรรถนะการปฏิบัติงานของครูใหม่ในโรงเรียนสังกัดเทศบาล. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 13 (3), 58.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือการประเมินสมรรถนะครู สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2553. ม.ป.พ.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพมหานคร: บริษัทพริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

สำนักนายกรัฐมนตรี. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสอง พ.ศ. 2560-2564. กรุงเทพมหานคร: สำนักงาน.

อริยวัฒ เฉลิมกิจ และพรเทพ รู้แผน. (2564). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศของครูในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการ อาชีวศึกษาจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารมหาจุฬาวิชาการ. 8 (3), 195.

อุไร ผลาเลิศ. (2561). ความต้องการพัฒนาสมรรถนะครูในศตวรรษที่ 21 ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 5. วารสารรัฐศาสตร์รอบรู้และสหวิทยาการ. 3(1), 2.

Louis Cohen, Lawrence Manion & Keith Morrison. (2011).Research methods in education. 7Th edition. Page 147. Routledge: New York USA.