แนวทางการบริหารงานวิชาการตามแนวคิดทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) เพื่อวิเคราะห์ความต้องการจำเป็นของการบริหารงานวิชาการตามแนวคิดทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม 2) เพื่อพัฒนาแนวทางการบริหารงานวิชาการตามแนวคิดทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม 3) เพื่อประเมินแนวทางการบริหารงานวิชาการตามแนวคิดทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม เป็นการวิจัยแบบผสานวิธีพหุระยะ เก็บข้อมูลเชิงปริมาณจากกลุ่มตัวอย่าง 334 คน โดยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นแบบเป็นสัดส่วน เครื่องมือคือ แบบสอบถามสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ และเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพจากผู้ทรงคุณวุฒิ 11 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือคือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก ดำเนินการสนทนากลุ่มและประเมินแนวทาง โดยผู้เชี่ยวชาญจำนวน 7 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือคือ แบบบันทีกการสนทนากลุ่ม แบบประเมินแนวทาง สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าดัชนีความต้องการจำเป็น (PNImodified) ฐานนิยม และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1) ความต้องการจำเป็นของการบริหารงานวิชาการตามแนวคิดทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 พบว่าค่าดัชนีความต้องการจำเป็นเรียงตามลำดับดังนี้ ด้านการพัฒนาหลักสูตร ด้านการจัดการเรียนรู้ และด้านการวัดและประเมินผล 2) แนวทางการบริหารงานวิชาการตามแนวคิดทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ประกอบด้วย 3 แนวทางหลัก 33 แนวทางรอง และ 74 วิธีดำเนินการ 3) ผลการประเมินแนวทางหลัก แนวทางรอง และวิธีดำเนินการ ของการบริหารงานวิชาการตามแนวคิดทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 พบว่า มีความเป็นไปได้ ความเหมาะสม ความเป็นประโยชน์ ความถูกต้อง อยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แนวปฏิบัติการวดัและประเมินผลการเรียนรู้ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษา
ขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
กษิฎิฏฏ์ มีพรหม. (2562). กลยุทธ์การบริหารงานวิชาการโรงเรียนการศึกษาสงเคราะห์ ตามแนวคิดพหุปัญญา
และอาชีพในอนาคต. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต บริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กัญญภา สิริเลาหกุล. (2567). การพัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษาตามแนวคิดการจัดระบบนิเวศการ
เรียนรู้ เพื่อส่งเสริมความเป็นเลิศทางวิชาการสำหรับนักเรียนโรงเรียนบ้านแก้งโตน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 5. วารสารบริหารการศึกษาบัวบัณฑิต, 24(2), 48-67.
จันทร์จิรา บุญมี, ทีปพิพัฒน์ สันตะวัน และ นันทิยา น้อยจันทร์. (2564). การพัฒนากลยุทธ์การบริหารแบบ
มุ่งเน้นผลสัมฤทธิ์ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(2), 50-65.
จินดา สรรประสิทธิ์. (2563). การพัฒนานวัตกรรมการบริหารวิชาการโรงเรียนประถมศึกษาตามแนวคิดทักษะ
ภาวะผู้นำในอนาคต. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต บริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชุณวัฒน์ ปุงบางกระดี่. (2564). การพัฒนานวัตกรรมการบริหารวิชาการโรงเรียน ประถมศึกษาตามแนวคิด
การประเมินแบบร่วมมือและ เป้าหมายของสะเต็มศึกษา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต บริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทัศน์ศิรินทร์ สว่างบุญ. (2563). การพัฒนาแนวทางการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีในการวัดและประเมินผล การ
เรียนรู้สำหรับนิสิตคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. วารสารการวัดผลการศึกษา, 37(102), 28-42.
นพพงษ์ บุญจิตราดุลย์. (2557). หลักการบริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์การพิมพ์กรุงเทพ.
ปรเมศวร์ ชะรอยนุช. (2565). นวัตกรรมการบริหารวิชาการสู่การพัฒนากรอบความคิดผู้ประกอบการของ
นักเรียนมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต บริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รัตนา อินทะชัย และสายทิตย์ ยะฟู. (2559). แนวทางการบริหารงานวิชาการการศึกษาปฐมวัยของโรงเรียน
ขนาดเล็กสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์ เขต 3. เอกสารประกอบการประกอบการประชุมสัมมนาวิชาการ ราชภัฏนครสวรรค์วิจัย ครั้งที่ 1.
รัตนาวดี เที่ยงตรง และ ฉลอง ชาตรูประชีวิน. (2565). การศึกษาการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการจัดการเรียนรู้
ของครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุโขทัย เขต 2. Journal of Roi Kaensarn Academi, 7(8), 404–418.
วรพจน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง. (2561). คู่มือพลเมืองดิจิทัล. กรุงเทพฯ: สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัลกระทรวง
ดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
วลีรัตน์ ฉิมน้อย. (2562). กลยทุธ์การบริหารงานวชิาการโรงเรียนเอกชนระดับประถมศึกษาตามแนวคิด
คุณลักษณะพลเมืองคุณภาพในศตวรรษที่ 21. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต บริหารการศึกษา
คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัชราภรณ์ อมรศักดิ์. (2563). นวัตกรรมการบริหารวิชาการโรงเรียนมัธยมศึกษาตามแนวคิดการนำสะเต็ม
ศึกษาไปใช้ในชีวิตจริง. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต บริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วารีรัตน์ แก้วอุไร. (2564). การพัฒนาหลักสูตรจากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วิจารณ์ พานิช. (2556). ทักษะแห่งอนาคต: การศึกษาเพื่อศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : บริษัทโอเพ่นเวิลด์ส.
ศศิกิติยา เทพเสนา. (2564). กลยุทธ์การบริหารวิชาการโรงเรียนมัธยมศึกษาตามแนวคิด ทักษะการเป็น
ผู้ประกอบการนวัตกรรม. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต บริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมชาย เทพแสง และคณะ. (2566). การศึกษาที่เน้นผลลัพธ์ Outcome-based Education (OBE):
กุญแจสำคัญในการจัดการเรียนรู้ที่มุ่งเน้นนักเรียนเป็นหลัก. วารสารสหวิทยาการวิจัยและ
นวัตกรรมการศึกษา, 2(1), 39-52.
สํานักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2565). รายงานผลการ
สำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย ปี 2565. กรุงเทพฯ: ศูนย์วิเคราะห์ข้อมูล.
สามารถ สว่างแจ้ง. (2565). กิจกรรมที่ส่งเสริมทักษะในศตวรรษที่ 21. วารสารรัชต์ภาคย์, 16(44), 14-22.
สายถวิล แซ่ฮ่ำ. (2564). กลยุทธ์การบริหารวิชาการโรงเรียนมัธยมศึกษาตามแนวคิดความกล้าหาญอดทน:
พลังของความใฝ่ฝันและความบากบั่นพากเพียร . วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต บริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม. (2566). รายงานการประชุมผู้บริหารสถานศึกษา.นครปฐม:
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). มาตรฐานการปฏิบัติงานโรงเรียนมัธยมศึกษา พ.ศ.
(ปรับปรุง พ.ศ. 2562). กรุงเทพมหานคร: สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). นโยบายสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน
ปีงบประมาณ พ.ศ. 2564 – 2565. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2560 – 2579. กรุงเทพมหานคร:
บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย. (2558). แนวทางการจัดทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ที่เน้น
สมรรถนะทางสาขาวิชาชีพ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย. (2560). การขับเคลื่อนการศึกษามัธยมศึกษาไทย 4.0 เพื่อ การมี
งานทำแห่งศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย
จำกัด.
สุกัญญา แก้วหล้า, พิทยาภรณ์ มานะจุติ, ชไมมน ศรีสุรักษ์, ศิริมาศ โกศัลย์พิพัฒน์ และดวงใจ เมตรตระสูตร.
(2560). แนวทางการพัฒนางานวิชาการของโรงเรียนอนุบาลสานสายใยรักเทศบาล เมืองเมืองแกนพัฒนา จังหวัดเชียงใหม่. วารสารบัณฑิตวิจัย. 8(2), 1-14.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2565). การบริหารวิชาการที่ตอบสนองการเปลี่ยนแปลงของโลกยุคพลิกผัน.
กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุพรรษา ใจอารีย์, นพรัตน์ ชัยเรือง และบูรินทร์ภัฏ พรหมมาศ. (2561). การบริหารวิชาการระดับปฐมวัยใน
สถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 4. วารสารนาคบุตรปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช. 10(2), 93-102.
อนุวัติ คูณแก้ว. (2562). สถิติเพื่อการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ แห่งจุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
Cortina, J. M. (1993). What is coefficient alpha: An examination of theory and applications.
Journal of Applied Psychology, 78(1), 98-104.
Faber, C. F., & Shearron, G. F. (1970). Elementary School Administration. New York: Holt
Rinehart and Winston.
Sergiovanni, T. J., Burlingame, M., Coombs, F. D., Thurston, P. W., & Cliffs, E. (1981).
Educational governance and administration. Massachusetts: Simon & Schuster.
UNESCO. (2016). A Policy Review: Building Digital Citizenship in Asia-Pacific through
safe, effective and responsible use of ICT. France: United Nations Educational,
Scientific and Cultural Organization.
