การวิเคราะห์อำนาจและอิทธิพลของโอปปาติกะตามภพภูมิในคัมภีร์พระพุทธศาสนา

Main Article Content

พระศิระ จิตฺตสุโภ

บทคัดย่อ

          งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ภพภูมิในคัมภีร์พระพุทธศาสนา 2) โอปปาติกะตามภพภูมิ และ 3) วิเคราะห์อำนาจและอิทธิพลของโอปปาติกะ โดยใช้วิธีวิจัยเชิงเอกสาร ด้วยการวิเคราะห์เนื้อหาและการบรรยายเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1. ภพภูมิแบ่งออกเป็น 4 ประเภท ได้แก่ (1) กามาวจรภูมิ ซึ่งเกี่ยวข้องกับความรู้สึกพึงพอใจและไม่พึงพอใจ (2) รูปาวจรภูมิ เป็นระดับจิตที่เกี่ยวข้องกับรูปธรรม (3) อรูปาวจรภูมิ เป็นระดับจิตที่เกี่ยวข้องกับอรูปธรรม และ(4) อปริยาปันนภูมิหรือโลกุตตรภูมิ ซึ่งเป็นภูมิของพระอริยะผู้พ้นจากโลกียภูมิ 2. โอปปาติกะ คือสัตว์ที่เกิดขึ้นเองโดยไม่ผ่านการตั้งครรภ์และคลอด แบ่งเป็น 10 ประเภท ได้แก่ มนุษย์บางจำพวก สัตว์นรก เปรตหรืออสุรกาย เทวดา พรหม วิสุทธิเทพ มาร ยักษ์ นาค และครุฑ โดยแต่ละประเภทมีลักษณะการเกิดและการดำรงอยู่ที่แตกต่างจากสิ่งมีชีวิตทั่วไป 3. ด้านอำนาจและอิทธิพลของโอปปาติกะแบ่งเป็นสองประเภท คือ 1. ประเภทให้คุณ เช่น เทวดาและพรหม ที่ใช้อำนาจในเชิงบวกจากการทำบุญและปฏิบัติธรรม 2. ประเภทให้โทษ เช่น เปรต อสุรกาย มาร ซึ่งมีอำนาจในการเข้าสิง จำแลงกาย และเนรมิต อิทธิพลของความเชื่อในอำนาจของโอปปาติกะส่งผลต่อความเชื่อของคนไทยในด้านการเวียนว่ายตายเกิด กรรมและผลกรรม ภพภูมิ ตลอดจนประเพณีและวัฒนธรรม เช่น การทำบุญตักบาตรเทโว สงกรานต์ ลอยกระทง สารทเดือนสิบ และบุญบั้งไฟ นอกจากนี้ยังมีอิทธิพลต่อการดำเนินชีวิตของคนในสังคม โดยกระตุ้นให้ละเว้นความชั่ว มุ่งสร้างกรรมดี และดำรงชีวิตด้วยความไม่ประมาท อันนำไปสู่การพัฒนาคุณภาพชีวิตและสังคมที่สงบสุข


 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
จิตฺตสุโภ พ. . (2024). การวิเคราะห์อำนาจและอิทธิพลของโอปปาติกะตามภพภูมิในคัมภีร์พระพุทธศาสนา. Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(12), 333–347. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JRKSA/article/view/274465
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ธนสิทธิ์ ฉัตรสุวรรณ. (2560). การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดเรื่องภพในพระพุทธศาสนาเถรวาท. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์. 13 (1), 1-11.

ธีรนันต์ ไกรนิธิสม. (2561). การสังเคราะห์องค์ความรู้เรื่องการเกิดใหม่ในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท และหลักฐานที่ค้นพบในปัจจุบัน. วิทยานิพนธ์ปริญญา พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สาขาวิชาพระพุทธ ศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

บรรจบ บรรณรุจิ. (2557). โอปปาติกะ ชีวิตหลังความตาย. กรุงเทพมหานคร: สํานักพิมพ์อมรินทร์.

เบญจวรรณ ชยางกูร ณ อยุธยา. (2559). แนวทางการอธิบายเรื่องนรกและสวรรค์ในพุทธศาสนาสำหรับคนรุ่นใหม่. วารสารพุทธมัคค์. 1 (1), 43-53.

พระครูใบฎีกาเฉลิมพล อริยวํโส. (2559). ปุพพเปตพลีที่ปรากฏในคัมภีร์ใบลานล้านนาของวัดหลวงราชสัณฐาน จังหวัดพะเยา. วารสารบัณฑิตแสงโคมคำ. 1 (1), 1-10.

พระจักรกฤษณ์ ธีรธมฺโม. (2558). ศึกษาวิเคราะห์แนวคิดเรื่องเทวดาในคัมภีร์จักกวาฬทีปนี. วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา. 6 (1), 82-95.

พระประพันธ์ ชาตเมโธ และคณะ. (2565). ศึกษาวิเคราะห์เปรตในสังคมไทย. วารสารวิจยวิชาการ. 5 (4), 13-23.

พระมหาอนันต์ อนุตฺตโร และกฤตสุชิน พลเสน. (2564). แนวคิดกรรมในพุทธศาสนาเถรวาทเพื่อการดำเนินชีวิตในยุคปัจจุบัน. วารสารธรรมเพื่อชีวิต. 27 (2), 1-16.

พันเอก วิบูลย์พงศ์ พันธุนนท์. (2562). แนวคิดเรื่องการเวียนว่ายตายเกิดกับพุทธปรัชญา. วารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์. 3 (2), 25-36.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

เสฏฐวุฒิ อินทะจักร์. (2560). การเชิงวิเคราะห์เรื่องเทวดาในพระพุทธศาสนาเถรวาท. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

เสริมสุข วิจารณ์สถิต. (2561). พัฒนาการของกำเนิดมนุษย์ในครรภ์เชิงเปรียบเทียบทรรศนะทางพุทธศาสนาและสูติศาสตร์. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิต วิทยาลัย: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.