การออกแบบและพัฒนาฉากดิจิทัลประกอบการแสดงแสง เสียง ละครอิงตำนาน เรื่องอารยธรรมแห่งศรัทธา มนตราศรีพฤทเธศวร ตอนรอยบรรพชน

Main Article Content

กิจติพงษ์ ประชาชิต
อุมาพร ประชาชิต

บทคัดย่อ

          การออกแบบและพัฒนาฉากดิจิทัลประกอบการแสดงแสง เสียง ละครอิงตำนาน เรื่องอารยธรรมแห่งศรัทธา มนตราศรีพฤทเธศวร ตอนรอยบรรพชน มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อออกแบบฉากดิจิทัลประกอบการแสดงแสง เสียง ละครอิงตำนาน เรื่องอารยธรรมแห่งศรัทธา มนตราศรีพฤทเธศวร 2) เพื่อประเมินการรับรู้ของผู้ชม ที่มีต่อฉากดิจิทัลประกอบการแสดงแสง เสียง ละครอิงตำนานเรื่องอารยธรรมแห่งศรัทธา มนตราศรีพฤทเธศวร พบว่าฉากเป็นองค์ประกอบหนึ่งที่สำคัญของการแสดงแสง เสียง ละครอิงตำนาน โดยเฉพาะความงามที่เสมือนจริงของภาพฉากดิจิทัล โดยจำลองสถานที่สำคัญต่างๆ ที่ให้ปรากฏเป็นภาพเสมือนจริงออกมาพร้อมการเคลื่อนไหว เพื่อให้นักแสดงได้ร่วมแสดงกับฉาก และให้ผู้ชมได้อรรถรสในการชมเหมือนได้ไปอยู่ในสถานที่นั้นจริงๆ การเคลื่อนไหวของภาพฉากจะต้องสอดคล้องกับเนื้อหา และการแสดงของนักแสดง โดยจะต้องคำนึงถึงความงามขององค์ประกอบศิลป์ การเคลื่อนไหว และเทคนิคพิเศษ เพื่อส่งผลต่อการรับรู้ ความพึงพอใจ และอรรถรสให้กับผู้ชม จากผลการรับรู้ของผู้ชม จำนวน 400 คนที่ชมในงานและผู้ชมผ่านออนไลน์ พบว่าภาพฉากดิจิทัลในแต่ละฉากมีความสอดคล้องกับรูปแบบของละครและการแสดง มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด ส่วนน้อยที่สุด คือ การมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างนักแสดง กับฉากดิจิทัลซึ่งเป็นข้อจำกัดของการแสดงผลของจอ LED และผลความพึงพอใจพบว่า ความสวยงามของฉาก มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด ส่วนน้อยที่สุด คือ การมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างนักแสดง ดังนั้นผู้กำกับจะต้องให้ความสำคัญในส่วนของฉากไม่น้อยไปกว่าการแสดงของนักแสดง การออกแบบฉากและเวที เป็นอีกส่วนหนึ่งที่สำคัญของการแสดงประกอบแสง เสียง เพราะส่งผลต่อมุมมองของผู้ชม และการใช้พื้นที่เวทีในการแสดง อีกทั้งการแสดงนั้นจะต้องส่งเสริมเรื่องราวและอารมณ์ของการแสดงได้อย่างมีประสิทธิภาพ


 

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

ชุติมา มณีวัฒนา. (2559). พื้นฐานการแสดงและการกำกับการแสดง. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

ธนันยวรรณ ศรีทรัพโยทัย. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างการใช้พื้นที่กับการแสดง. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

นิรัช สุดสังข์. (2548). ออกแบบผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร.

มัทนี รัตนิน. (2555). ศิลปะการแสดงละคอน (Acting) : หลักเบื้องต้นและการฝึกซ้อม. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

มัทนี รัตนิน. (2559). ศิลปะการแสดงละคร (Acting) หลักการเบื้องต้นและการฝึกซ้อม. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์ และ อัจฉรา ชานิประศาสน์. (2547). ระเบียบวิธีการวิจัย = Research methodology. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ดีการพิมพ์.

สุรพล วิรุฬห์รักษ์. (2546). โรงละครแนวคิดและการออกแบบ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.