พุทธจริยศาสตร์กับการดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพุทธจริยศาสตร์กับการดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย พบว่า การดูแลผู้ป่วยในโรคที่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ เช่น โรคมะเร็ง จึงต้องดูแลโดยมีเป้าหมายในการดูแลผู้ป่วยให้ผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตที่ดีในมิติทางกายและมิติทางใจ การนำหลักพุทธ จริยศาสตร์ ได้แก่ พรหมวิหารธรรม มาใช้ในการดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย ด้วยวิธีการดูแลผู้ป่วยด้วยความรักที่บริสุทธิ์มีความตั้งใจในการดูแลให้หายจากโรคที่เป็นอยู่ มีความยินดีเมื่อผู้ป่วยหายจากอาการเจ็บป่วย และผู้ดูแลต้องวางใจเป็นกลางพร้อมทั้งคอยเฝ้าระวังดูแลผู้ป่วยไม่ให้กลับไปเจ็บป่วยอีกครั้ง และช่วยพัฒนาผู้ป่วยให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นในทุกมิติ ตลอดจนผู้ป่วยระยะสุดท้ายสามารถจากไปได้อย่างสงบ
Article Details
References
ประดิษฐ์ ตันสุรัต, (2543). โรคมะเร็งในคนไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์. (ป.อ.ปยุตฺโต). (2551). พจนานุกรมฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 17). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์. (2548). สุขภาวะองค์รวมแนวพุทธ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สหธรรมิก.
พระไพศาล วิสาโล. (2552). การช่วยเหลือผู้ป่วยระยะสุดท้ายด้วยวิธีแบบพุทธ. กรุงเทพมหานคร: เครือข่ายพุทธิกา.
วศิน อินทสระ. (2518). จริยศาสตร์, กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
สภาการพยาบาลและสมาคมแห่งประเทศไทย. (2558). คู่มือพัฒนาทักษะสาหรับพยาบาลในการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย. นนทบุรี: สภาการพยาบาลและสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ. (2559). แผนยุทธศาสตร์ระดับชาติว่าด้วยการสร้างเสริมสุขภาวะในระยะท้ายของชีวิต พ.ศ.2557-2559. นนทบุรี: สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ
สิทธิพร เปล่งขำ. (2548). ปฏิบัติการย่อยสลายเซลล์มะเร็งสูญหายด้วยพลังธรรมชาติบริสุทธิ์. กรุงเทพมหานคร : โกเมนเอก.
สมศักดิ์ ภัทรกุลวานิชญ์, (2553). การดูแลสุขภาพผู้สูงอายุระยะยาว, กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์ การเกษตรแห่งประเทศไทย.
อภิราชย์ ขันธ์เสน และ ไพศาล ลิ้มสถิตย์. (2552). ก่อนวันผลัดใบ หนังสือแสดงเจตนาการจากไปในวาระสุดท้าย. กรุงเทพมหานคร : เอมี่ เอ็นเตอร์ไพรส์.
Whitmire, V. M., & Utz, S. W. (1985). Teaching the art of holistic nursing care. Nursing & Health Care, 6