THE ANAM NIKAYA: The Anam Nikaya: Mahayana Resurrection The Anam Nikaya: Mahayana Resurrection
Main Article Content
Abstract
Mahayana Buddhism is an ancient Buddhism that has been associated with the Suvarnabhumi Land for a long time that is popular and prospered greatly in the 12th-18th centuries, with the construction of religious places or many religious objects including various ancient inscriptions also mention the existence of monks in Mahayana Buddhism who acts as a propagator of Buddhism. However, Mahayana Buddhism became less popular and regressed greatly in the Sukhothai and Ayutthaya kingdoms, which caused Mahayana Buddhism to almost disappear from Suvarnabhumi for hundreds of years. Later, there was a recording of the return of Mahayana Buddhism by the introduction of the Vietnamese royal family who immigrated to rely on His Majesty King Bhumibol Adulyadej during the Thon Buri and Rattanakosin period which has also invited monks in Mahayana Buddhism. Later, Mahayana Buddhism became widely popular again during the reign of King Mongkut, Rama 4 of Rattanakosin until the establishment of the Mahayana Sangha in Buddhism of the Kingdom of Siam during the reign of King Chulalongkorn, King Rama V of Rattanakosin and there is also an ecclesiastical title given to Mahayana monks. As a result, Mahayana Buddhism has prospered again until now.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร มจร พุทธโสธรปริทรรศน์ วิทยาลัยสงฆ์พุทธโสธร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของวิทยาลัยสงฆ์พุทธโสธร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสีย แต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร และเพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้เขียนทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์ บทความให้แก่วารสาร พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้เขียนทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร พุทธโสธรปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (ม.ป.ป.) กฎกระทรวง ฉบับที่ 4 พ.ศ.2536. ม.ป.ท.
ชะเอม แก้วคล้าย และบุญเลิศ เสนานนท์. (2538). จารึกบ้านโคกสะแกราช. ศิลปากร. 36(6), 109-122.
ชะเอม แก้วคล้าย. (2529). จารึกด่านประคำ. กรุงเทพมหานคร: หอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร.
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระดำรงราชานุภาพ. (2469). ตำนานพุทธเจดีย์สยาม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร.
พระมหาอานนท์ อานนฺโท. (2563). เอกสารประกอบการสอนวิชาพระพุทธศาสนามหายาน.
พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ.2505 แก้ไขเพิ่มโดยพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2535.
พลอยชมพู ยามะเพวัน. (2565). อนัมนิกายในสยาม. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
พิริยะ ไกรฤกษ์. (2533). ประวัติศาสตร์ศิลปะและโบราณคดีในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์การพิมพ์.
พิเศษ เจียจันทร์พงษ์, (2546). การเมืองในประวัติศาสตร์ยุคสุโขทัย-อยุธยา พระมหาธรรมราชา กษัตราธิราช. กรุงเทพมหานคร: มติชน.
มูลนิธิฮั่วเคี้ยวป่อเต็กตึ๊ง. (2565). ป่อเต็กตึ๊ง 110 ปีความดีที่ยั่งยืน. นครปฐม: รุ่งศิลป์การพิมพ์.
ยอช เซเดส์. (2472). ประชุมศิลาจารึกสยาม ภาคที่ 2 จารึกกรุงทวารวดี เมืองละโว้ แลเมืองประเทศราชข้นแก่กรุงศรีวิชัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร.
ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 15, รศ.1239, หน้า 8
วัดมหาพฤฒาราม. (2511). ประวัติวัดมหาพฤฒาราม. กรุงเทพมหานคร: ประชุมช่าง.
วัดอุภัยราชบำรุง. (2543). อุภัยฉลอง 2543. กรุงเทพมหานคร: ประชาชน.
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์. (2467). คำกลอนสรรเสริญพระบารมี พระบาทสมเด็จ ฯ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ภาคที่ 2. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร.
เสถียร โพธินันทะ. (2543). พระพุทธศาสนาในราชอาณาจักรไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
องสมุห์ณัฐกิจ เพื๊อกยือ และคณะ. (2565). อนุสรณ์พระมหาคณานัมธรรมปัญญาธิวัตร (ถนอม เถี่ยนถึกมหาเถระ). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
กรมศิลปากร. (ม.ป.ป.). อุทยานประวัติศาสตร์พนมรุ้ง. สืบค้นเมื่อ 5 ธันวาคม 2565, จาก http://virtualhistoricalpark.finearts.go.th/phanomrung/index.php/th/about-us.html.
ศิริพจน์ เหล่ามานะเจริญ. (2 สิงหาคม 2559). ‘มนังคศิลาบาตร’ หรือจะไม่ใช่ ‘มโนศิลาอาสน์’ ?. สืบค้นเมื่อ 5 ธันวาคม 2565, จาก https://www.matichonweekly.com/column/article_2003.
ธนภัทร์ ลิ้มหัสนัยกุล. (29 กรกฎาคม 2564). อโรคยาศาล. สืบค้นเมื่อ 5 ธันวาคม 2565, จาก https://readthecloud.co/arokaya-sala/
บัณฑิตน้อย. (19 กันยายน 2564). พุทธศาสนามหายานในประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 5 ธันวาคม 2565, จาก https://www.mcutoday.com/read-blog/29.
สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดนครราชสีมา. (19 ตุลาคม 2564). ปราสาทหินพิมาย. สืบค้นเมื่อ 5 ธันวาคม 2565, จาก https://www.m-culture.go.th/nakhonratchasima/ewt_news.php?nid=21&
filename=index.
วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี. (2 พฤษภาคม 2565). พระปรางค์สามยอด. สืบค้นเมื่อ 5 ธันวาคม 2565, จาก https://th.wikipedia.org/wiki/พระปรางค์สามยอด.