ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมความปลอดภัยของพนักงานฝ่ายผลิตในอุตสาหกรรมเหล็ก ในเขตนิคมอุตสาหกรรมดับบลิวเอชเอตะวันออก (มาบตาพุด) จังหวัด ระยอง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
อุบัติเหตุจากการทำงานนั้นส่วนใหญ่มักมีสาเหตุมากจากการกระทำที่ไม่ปลอดภัยมากกว่าสภาพการณ์ที่ไม่ปลอดภัย ดังนั้นในการทำให้พนักงานเลือกที่จะปฏิบัติงานอย่างปลอดภัยด้วยตัวเองจึงเป็นสิ่งที่จำเป็น วัฒนธรรมความปลอดภัยเป็นเครื่องมือหนึ่งที่องค์การใช้เป็นเครื่องมือเพื่อให้เกิดการปฏิบัติงานอย่างปลอดภัยโดยเฉพาะในอุตสาหกรรมเหล็กที่มีอันตรายแฝงอยู่ในแต่ละกระบวนการผลิต ดังนั้นในการวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาอิทธิพลของความมุ่งมั่นด้านความปลอดภัยของผู้บริหารที่มีต่อวัฒนธรรมความปลอดภัย 2) เพื่อศึกษาอิทธิพลของการสื่อสารด้านความปลอดภัยที่มีต่อวัฒนธรรมความปลอดภัย 3) เพื่อศึกษาอิทธิพลของระบบบริหารจัดการด้านความปลอดภัยที่มีต่อวัฒนธรรมความปลอดภัย 4) เพื่อศึกษาอิทธิพลของการมีส่วนร่วมของพนักงานด้านความปลอดภัยที่มีต่อวัฒนธรรมความปลอดภัย 5) เพื่อศึกษาอิทธิพลของการอบรมด้านความปลอดภัยที่มีต่อวัฒนธรรมความปลอดภัย กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ พนักงานฝ่ายผลิตในอุตสาหกรรมเหล็กในเขตนิคมอุตสาหกรรมดับบลิวเอชเอตะวันออก (มาบตาพุด) จังหวัดระยอง โดยการใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย และวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อหาอิทธิพลของปัจจัยต่างๆที่มีต่อวัฒนธรรมความปลอดภัยด้วยการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ โดยกำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
ผลการศึกษาวิจัยพบว่า การสื่อสารด้านความปลอดภัย ระบบบริหารจัดการด้านความปลอดภัย และการอบรมด้านความปลอดภัย มีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมความปลอดภัยทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนปัจจัยด้านความมุ่งมั่นของผู้บริหารด้านความปลอดภัย และการมีส่วนร่วมด้านความปลอดภัยไม่มีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมความปลอดภัยในอุตสาหกรรมเหล็กที่ผู้วิจัยศึกษาแต่อย่างใด
Article Details
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารวิทยาลัยพาณิชยศาสตร์ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
References
กระทรวงแรงงาน. (2561). สถิติแรงงานประจำ ปี2561 (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: กองเศรษฐกิจการแรงงาน: สำนักงานปลัดกระทรวงแรงงาน.
จตุพล พิสิฏฐ์ศักดิ์. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านวัฒนธรรมความปลอดภัยกับพฤติกรรมความปลอดภัยในการทำงานของแรงงานอุตสาหกรรมก่อสร้าง. วารสารวิชาการเทคโนโลยีอุตสาหกรรม, 14(2), 50-61.
ณัชชากร เอมเปีย. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการดำเนินงานด้านความปลอดภัยของโรงงานประกอบรถยนต์ (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). ฉะเชิงเทรา. มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
ยุทธ ไกยวรรณ์. (2550). การวิจัยเพื่อการบริหารงานอุตสาหกรรม (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพ: ศูนย์ส่งเสริมสื่อกรุงเทพ.
รังสรรค์ ม่วงโสรส. (2553). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมความปลอดภัยในอุตสาหกรรมปิโตรเคมี.(วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตร์ดุษฏีบัณฑิต). กรุงเทพฯ. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สราวุธ สุธรรมมาสา. (2557). บทบาทผู้บริหารและการสร้างการมีส่วนร่วมของผู้ปฏิบัติงานในงานอาชีวอนามัยและความปลอดภัย. วารสารความปลอดภัยและสุขภาพ, 7(25), 6-12.
เอกวิทย์ จิตรดา. (2557). ระบบการจัดการความปลอดภัยและวัฒนธรรมความปลอดภัยในอุตสาหกรรมปิโตรเลียมในประเทศไทย. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์, 9(1), 28-33.
Afroghi S., Mirzaei R. and Nasrabadi M. (2015). The role of safety management system in safety culture in an oil and gas exploration and production company in Asalouyeh,
Bushehr Province, Iran, in2015. Journal of Occupational Health and Epidemiology, 3 (2), 96-103.
Anna Rakowska. (2013). Safety culture model and its dimensions on the of example of coal the mines in Poland. In Dr. Binshan Lin (Ed.), Active Citizenship by
Knowledge Management & Innovation. Management, Knowledge and Learning International Conference 2013. (pp. 965-972). Zadar, Croatia.
Beatice, O. O. (2011). Influencing safety culture in the UK Offshore Oil and Gas Industry: The importance of employee involvement. (Master Thesis in Management). Aberdeen. Robert Gordon University.
Chib S. and Kanet M. (2014). Safety culture: The buzzword to ensure occupational safety and Health. Procedia Economics and Finance, 11, 130–136.
Chen W. T. (2018). The impact of safety culture on safety performance- A case study of Taiwan’s construction industry. The International Journal of Organizational
Innovation, 11(1), 1-15.
Cheyne, A., Cox, S., Oliver, A., & Tomás, J.M. (1998). Modelling safety climate in the prediction of levels of safety activity. WORK & STRESS, 12(3), 255-271.
Cohen, A., Colligan, M. J., Sinclair, R., Newman, J., & Schuler, R. (1998). Assessing Occupational Safety and Health Training. Cincinnati, Ohio. National Institute for
Occupational Safety and Health, 98-145.
Cooper, M. D. (2000). Towards a model of safety culture. Safety Science, 36(2), 111–136.
Cox, S. and Flin, R. (1998). Safety culture: Philosopher's stone or man of straw? Work & Stress, 12(3), 189-201.
Flin, R., Mearns, K., O'Connor, P. and Bryden, R. (2000). Measuring safety climate: Identifying the common features. Safety Science 34(1-3): 177-192.
Glendon, A. I., & McKenna, E. F. (1995). Human safety and risk management. London: Chapman & Hall.
Kumar, S. (2018). Improving safety, health & environment in steel industry. Minerals & Metals, 30-37.
Pidgeon N, O’Leary M. (1994) Organizational safety culture: implications for aviation. In: Johnston N McDonald N, Fuller R, eds. Applications of Psychology to the Aviation System. Avebury Aviation.
Robertson, M. F. (2017). Examining the Relationship between Safety Management System Implementation and Safety Culture in Collegiate Flight Schools. (Doctor of Philosophy in Education Degree). Southern Illinois University.
Shea, T., De Cieri, H., Donohue, R., Cooper, B. and Sheehan, C. (2016). Leading indicators of occupational health and safety: An employee and workplace level validation study. Safety Science (85): 293-304.
Schein, E.H. 1991. Organizational Culture and Leadership. 3rd ed. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
Vecchio-Sadus A.M. (2007). Enhancing safety culture through effective communication.
Safety Science Monitor, 11(3), 1-9.
Williams, J. and Geller, E. S. (2008). Communication Strategies for Achieving a Total Safety Culture. Retrieved from http://portal.lib.ku.ac.th:10347/login.aspx?direct
=true&db=edsbl&AN=RN233933076&site=eds-live.
WorkSafe New Zealand. 2017. Major Hazard Facility: Safety cases. New Zealand: WorkSafe New Zealand .
Yuan Gao et al. (2019). The mediating role of safety management practices in process Safety culture in the Chinese oil industry. Journal of Loss Prevention in the Process Industries, 57, 223-230.