การศึกษาเปรียบเทียบกรอบสมรรถนะวิชาชีพครูดนตรีในประเทศไทยและสหภาพยุโรป

ผู้แต่ง

  • มินทรา ทันตะเวช สาขาวิชาดนตรีศึกษา ภาควิชาศิลปะ คนตรี และนาฏศิลป์ศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
  • ณัฐวุฒิ บริบูรณ์วิรีย์ สาขาวิชาดนตรีศึกษา ภาควิชาศิลปะ คนตรี และนาฏศิลป์ศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

DOI:

https://doi.org/10.14456/educu.2024.26

คำสำคัญ:

การศึกษาเปรียบเทียบ, สมรรถนะครูดนตรีประเทศไทย, สมรรถนะครูดนตรีสหภาพยุโรป

บทคัดย่อ

การศึกษาสมรรถนะครูดนตรีเป็นการศึกษาความสามารถของครูดนตรีในการบูรณาการความรู้และทักษะด้านการสอนและด้านดนตรี รวมถึงพฤติกรรมที่เหมาะสมเพื่อเป็นแนวทางสำหรับครูดนตรีในการปฏิบัติงานและการพัฒนาทางด้านวิชาชีพของตนเอง การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบสมรรถนะครูดนตรีของประเทศไทยและสหภาพยุโรป ด้วยวิธีการวิจัยเอกสารเปรียบเทียบข้อมูลระหว่าง ข้อบังคับคุรุสภาว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพ และประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง กรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับปริญญาตรี สาขาครุศาสตร์และศึกษาศาสตร์ วิชาเอกดนตรีศึกษากับรายงานการจัดการศึกษาของครูดนตรีในมุมมองของสหภาพยุโรป ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่ากรอบสมรรถนะครูดนตรีของประเทศไทยและสหภาพยุโรปแม้จะมีจุดเน้นและวิธีการนำเสนอที่แตกต่างกันตามบริบทของการนำไปใช้ของแต่ละประเทศ แต่ก็มีความสอดคล้องกันในหลักการสำคัญที่สามารถจำแนกสมรรถนะของครูดนตรีออกได้เป็น 6 ด้านประกอบด้วย 1) สมรรถนะด้านความรู้และทักษะดนตรี 2) สมรรถนะด้านการจัดการเรียนการสอน 3) สมรรถนะด้านการสื่อสารและเทคโนโลยี 4) สมรรถนะด้านการวิจัยทางการเรียนการสอน 5) สมรรถนะด้านความสัมพันธ์กับบุคคลและชุมชน และ 6) สมรรถนะด้านจรรยาบรรณและการปฏิบัติตน ผลการศึกษากรอบสมรรถนะครูดนตรีในครั้งนี้จะเป็นประโยชน์ต่อกระบวนการปรับปรุงการผลิต และการพัฒนาครูดนตรีของไทยให้มีความทันสมัยสอดคล้องกับความต้องการและความเปลี่ยนแปลงของบริบททางสังคม

เอกสารอ้างอิง

ภาษาไทย

ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยจรรยาบรรณของวิชาชีพ พ.ศ. 2556. (2556, 4 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 130 ตอนพิเศษที่ 130. หน้า 73-74.

ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2562. (2562, 20 มีนาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 136 ตอนพิเศษที่ 68. หน้า 18-19.

ฉัตรชัย หวังมีจงมี. (2560). สมรรถนะของครูไทยในศตวรรษที่ 21 : ปรับการเรียน เปลี่ยนสมรรถนะ. วารสาร HRIntelligence, 12(2), 47-63.

ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ. (2554). มาตรฐานคุณวุฒิระดับปริญญาตรี สาขาครุศาสตร์และสาขาศึกษาศาสตร์ (หลักสูตรห้าปี). กระทรวงศึกษาธิการ.

ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ. (2562). มาตรฐานคุณวุฒิระดับปริญญาตรี สาขาครุศาสตร์และสาขาศึกษาศาสตร์ (หลักสูตรสี่ปี) พ.ศ. 2562. กระทรวงศึกษาธิการ.

ปวันรัตน์ ประศาสน์ศิลป์ และ พระราชรัตนมงคล. (2563). ตัวบ่งชี้คุณสมบัติของครูดนตรี ในระดับมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์, 6(2), 42-54.

พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. (2542, 14 สิงหาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 116 ตอนที่ 74. หน้า 8.

ณัฐวัฒน์ โฆษิตดิษยนันท์, เฉลิมชัย เจริญเกียรติกานต์, และ ชัษษพณขิ์ จันวงค์เดือน. (2566). การศึกษาสมรรถนะด้านการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูดนตรี ที่สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยราชภัฏ. วารสารครุทรรศน์, 3(2), 93-104.

ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2561). ดนตรีศึกษา หลักการและสาระสำคัญ (พิมพ์ครั้งที่ 10). สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2562). กรอบสมรรถนะครูเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. กรุงเทพมหานคร. บริษัท ออนป้า จำกัด.

อาทิตย์ โพธิ์ศรีทอง, รจนา คลี่ฉายา, และ ประพันธ์ศิริ สุเสารัจ. (2559). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมครู เพื่อส่งเสริมสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ทางด้านดนตรี ในศตวรรษที่ 21. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 17(2), 37-48.

ภาษาอังกฤษ

Association Européenne des Conservatoires (AEC). (2010). Instrumental and vocal teacher education: European perspectives. Utrecht: European Association of Conservatoires. Access online: https://www.aec-music.eu/userfiles/File/aec-handbook-instrumental-vocal-teacher-education-european-perspectives-en.pdf

Bereday, G. Z. F. (1964). Comparative method in education. New York: Holt, Rinehart, and Winston, Inc.

Davidson, J. W., Moore, D. G., Sloboda, J. A., & Howe, M. J. A. (1998). Characteristics of Music Teachers and the Progress of Young Instrumentalists. Journal of Research in Music Education, 46(1), 141–160. https://doi.org/10.2307/3345766

Davidova, J. (2019). Music Teacher’s Competences in the 21st Century. Pedagogika, 134(2), 99-108, https://doi.org/10.15823/p.2019.134.6

Klingenstein, B. G. (2009). The Independent Piano Teacher’s Studio Handbook: Everything You Need to Know for a Successful Teaching Studio. Milwaukee: Hal Leonard Corporation.

Kos, R. P. (2018). Policy and the K–12 Music Teacher: A Literature Review. Update: Applications of Research in Music Education, 37(1), 20-29. https://doi.org/10.1177/8755123318758837

Le Deist, F. D., & Winterton, J. (2005). What Is Competence? Human Resource Development International, 8(1), 27-46. http://doi.org/10.1080/1367886042000338227

Nessipbayeva, O. (2012). The Competencies of the Modern Teacher. Bulgarian Comparative Education Society. 148-154. Retrieved from https://eric.ed.gov/?id=ED567059

Odunuga, F. A., & Udok, C. E. (2016). Developing Professional Competencies in the 21st Century Music Teachers. Journal of Teaching and Education, 5(1), 699–706.

Roa, M. J. A., & Luzano, A. R. (2023). Competencies and Challenges in Teaching Music. International Journal of Research Publications, 123(1), 11-22. DOI: 10.47119/IJRP1001231420234682

Sabirovna, R. S. (2022). Problems of increasing professional competence in shaping music teachers. International journal of Social Sciences & Interdisciplinary Research, 11(3), 84-89.

Spencer, L. M., & Spencer, S. M. (1993). Competence at work: Models for superior performance. Wiley.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-06-30

รูปแบบการอ้างอิง

ทันตะเวช ม. ., & บริบูรณ์วิรีย์ ณ. . (2024). การศึกษาเปรียบเทียบกรอบสมรรถนะวิชาชีพครูดนตรีในประเทศไทยและสหภาพยุโรป. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 52(2), EDUCU5202009. https://doi.org/10.14456/educu.2024.26

ฉบับ

ประเภทบทความ

Research Articles