Learning Models Based on Social Capital for Coping with Economic and Social Changes in Special Economic Zones
Keywords:
learning models, social capital, economic and social changes, special economic zonesAbstract
This research aimed to 1) study the social capital of the community in Special Economic Zones, 2) analyse the learning in social capital usage of the community for coping with economic and social changes in Special Economic Zones, and 3) present learning models formed on the basis of community social capital learning for coping with economic and social changes in Special Economic Zones. The researcher adopted qualitative research methods for field study in two communities via in-depth interviews, group discussions and non-participant observation. The research outcomes can be summarized as follows: 1) Social capital consists of human capital, tradition, culture capital and organisation capital; 2) Learning how to use community social capital for coping with economic and social changes in Special Economic Zones consists of 11 learning methods, 15 contents, 10 learning centres, and 9 learning mechanisms of mobilisation; 3) The learning model formed on the basis of community social capital for coping with economic and social changes in Special Economic Zones consists of A) Leader-driven Community Model, B) Community Members-driven Community Model, and C) External Organisation-driven Community Model.
References
กระทรวงการต่างประเทศ กรมอาเซียน. (2556). 58 คำตอบ สู่ประชาคมอาเซียน 2558. กรมอาเซียน กระทรวงการต่างประเทศ.
กระทรวงพาณิชย์ กรมการค้าต่างประเทศ. (2559). ภาพรวมการค้าชายแดนไทยกับประเทศเพื่อนบ้าน มาเลเซีย เมียนมา สปป.ลาว กัมพูชา เดือนมกราคม-พฤศจิกายน 2559. https://www.dft.go.th/Portals/3/ภาพรวมการค้าชายแดนไทย%20พ.ย%2059%20%2022.pdf
กาญจนา แก้วเทพ และ สมสุข หินวิมาน. (2553). เศรษฐศาสตร์การเมืองกับสื่อสารศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 2). ภาพพิมพ์.
ชนิตา รักษ์พลเมือง. (2557). กระบวนทัศน์พัฒนศึกษา. เดือนตุลา.
รจนา นิลมานนท์. (2554). กระบวนการเรียนรู้ของชุมชนในการจัดการและพัฒนาแหล่งน้ำ กรณีศึกษา ชุมชนบางปรอก ตำบลบางปรอก อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยมหิดล.
วรวุฒิ โรมรัตนพันธ์. (2548). ทุนทางสังคม. เดือนตุลา.
สถาบันระหว่างประเทศเพื่อการค้าและการพัฒนา (องค์การมหาชน). (2558). แนวทางและมาตรการเพื่อการพัฒนาเขตเศรษฐกิจพิเศษบริเวณพื้นที่แนวชายแดนของไทย. สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับลิสซิ่ง.
สำนักงานคณะกรรมการนโยบายเขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ. (2558). เขตเศรษฐกิจพิเศษในประเทศไทย. สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (ม.ป.ป.). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับ 12. http://www.nesdc.go.th/ewt_news.php?new.php?nid=6420&filename=
develop_issue
สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน. (2558). คู่มือการลงทุนในเขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ. สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน.
สีลาภรณ์ นาครทรรพ. (2539). การศึกษากับการวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย : การศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
สุภางค์ จันทวานิช. (2559). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 23). โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสรี พงศ์พิศ. (2551). ยุทธศาสตร์พัฒนาท้องถิ่น. พลังปัญญา.
อรศรี งามวิทยาพงศ์. (2549) กระบวนการเรียนรู้ในสังคมไทยและการเปลี่ยนแปลง : จากยุคชุมชนถึงยุคพัฒนาความทันสมัย. วิทยาลัยการจัดการทางสังคม.
อัญธิกา ชั่งกฤษ. (2554) กระบวนการเรียนรู้ของชุมชนเพื่อสร้างเสริมจิตสานึกการมีส่วนร่วมในการพัฒนาท้องถิ่น [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภาษาอังกฤษ
Organization for Economic Cooperation and Development (2007). Human capital: How what you know shapes your life. OECD