Educational Investment Equality by Local Administrative Organizations
Keywords:
EQUALITY, EDUCATIONAL INVESTMENT, LOCAL ADMINISTRATIVE ORGANIZATIONAbstract
The purposes of this study were to analyze (1) the situation and (2) the equality of educational investment by local administrative organizations. The data were collected by the Educational Budget Survey in 2019 with 128 samples from local administrative organizations. The results of the analysis of educational investment found tension in the allocation of educational budgets of small local administrative organizations, and local administrative organizations which are heavily dependent on government subsidies. The results of the educational investment inequality analysis were based on four inequality indices, namely Coefficient of variation, Gini coefficient, Theil coefficient, and terms of variance obtained from Hierarchical Linear Model (HLM) analysis. It was found that the overall educational investment of local administrative organizations remained stable, especially the budget allocation in general subsidies, but relatively high levels of inequality were found in budget allocation with respect to the income category, especially with the sub-district administrative organization. Suggested corrective actions developed from surveys and interviews with the experts are as follows: (1) encourage decentralization and move budget planning responsibility to the local administrative organization, (2) allocate a special subsidy budget to reduce inequality by emphasizing the transfer of the budgeted funds based on outcomes, (3) create measures to support and motivate the local administrative organizations to mobilize resources from various sources, and (4) create systems and mechanisms for local mobilization of resources for education through implementation of a local tax for education.
References
กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2562). สถิติข้อมูลโรงเรียนสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ประจำปี 2562. กรุงเทพมหานคร: กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย.
กระทรวงมหาดไทย. (2562). แนวทางการประมาณการรายรับและจัดทำงบประมาณรายจ่ายรองรับเงินอุดหนุนทั่วไปด้านการศึกษาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ประจำปีงบประมาณ 2562. กรุงเทพมหานคร: กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
เฉลิมชัย รัตนประยูร. (2537). ความเสมอภาคของการลงทุนทางการศึกษาในโรงเรียนมัธยมศึกษาของรัฐ (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพมหานคร.
ดิเรก ปัทมสิริวัฒน์. (2557). ความเหลื่อมล้ำการคลังท้องถิ่นและแนวทางการขยายฐานรายได้ท้องถิ่นบทสังเคราะห์จากความรู้จากการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: พี.เอ. ลิฟฟวิ่ง.
ดิเรก ปัทมสิริวัฒน์, ดารุณี พุ่มแก้ว, และ พิชิต รัชตพิบุลภพ. (2557). ความเหลื่อมล้ำการคลังท้องถิ่น กรณีศึกษาองค์ปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดอุบลราชธานี. กรุงเทพมหานคร: พี.เอ. ลิฟฟวิ่ง.
นิคม นาคอ้าย. (2539). การพัฒนาเทคนิควิธีวิเคราะห์เชิงสาเหตุแบบพหุระดับ: การประยุกต์ใช้โปรแกรมเอชแอลเอ็ม (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
บุญเรียง ขจรศิลป์. (2555). การใช้โปรแกรม HLM ในการวิเคราะห์พหุระดับและการตีความผลที่ได้. กรุงเทพมหานคร: พีเอส พริ้นท์.
ปิยะลักษณ์ พุทธวงศ์. (2557). ความไม่เท่าเทียมกันทางการคลังขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในระดับตำบล. วารสารเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 18(2), 99-119.
พัชราภรณ์ อ่วมอรุณ. (2547). การวิเคราะห์ความเสมอภาคของการลงทุนทางการศึกษาในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุพรรณบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
ระเบียบกระทรวงมหาดไทยว่าด้วยรายได้และการจ่ายเงินของสถานศึกษาสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2562. (2562, 12 มีนาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 136 ตอนพิเศษ 60 ง. หน้า 1-8.
เรืองอุไร อมรไชย. (2541). การวัดการกระจายและแนวโน้มการกระจายของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิตระดับปริญญาตรี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2544). การทดสอบแบบดั้งเดิม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรัชวดี หุ่นพยนต์, อำพา แก้วกำกง, และ วทัญญู ใจบริสุทธิ์. (2560). การกระจายอำนาจทางการศึกษา จากนโยบายสู่การปฎิบัติ: กรณีศึกษาเปรียบเทียบสถานศึกษาสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นของประเทศไทยและเกาหลีใต้. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 15(2), 49-69.
สำนักงานคณะกรรมการการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. (2557). การวิจัยเพื่อติดตามและประเมินผลการกระจายอำนาจของไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). คู่มือการประเมินความพร้อมในการจัดการศึกษา
ขั้นพื้นฐานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: อักษรไทย.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2552). ข้อเสนอการปฎิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง พ.ศ. 2552-2561. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
ภาษาอังกฤษ
Allison, P. D. (1978). Measures on inequality. American Sociological Review, 43(6), 865-880.
Berne, R., & Stiefel, L. (1984). The measurement of equity in school finance: Conceptual, methodological, and empirical dimensions. Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press.
Boadway, R. (2007). Grant in a federal economy: A concept perspective. Washington D.C.: World Bank.
Boadway, R., & Shah, A. (2009). Fiscal federalism: Principle and practice of multiorder government. Cambridge: Cambridge University Press.
Cohn, E., & Geske, T. G. (1990). The economics of education. Cambridge, MA: Ballinger Publishing Company.
Cowell, F. A. (1995). Measuring inequality. London: Prentice Hall.
Eric, A. H., & Eom, M. (2012). Resource and output equity as a mechanism for assessing education opportunity in Korean middle school education. Journal of Education Finance, 38(1), 259-265.
Figini, P. (2000). Measuring inequality: On the correlation between indices. New York: Syrause.
Picus, L. O., Odden, A., & Fermanich, M. (2004). Assessing the equity of Kentuckey’s SEEK formula. Education Finance, 29(4), 315-336.
Toutkoushin, R. K., & Paulsen, M. B. (2016). Economics of higher education. Dordrecht: Springer.
Yamane, T. (1967). Elementary sampling theory. New York: Prenice-Hall.
