การพัฒนาผู้เรียนในระดับประถมศึกษาอย่างรอบด้านผ่านห้องเรียนดนตรี

Abstract

ดนตรีนับว่าเป็นงานศิลปะอย่างหนึ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น โดยใช้เสียงในการถ่ายทอดและเป็นสื่อเสริมแต่งให้เกิดกิจกรรม ประเพณี พิธีกรรม รวมถึงวัฒนธรรมต่างๆ นอกจากนี้ยังเป็นภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมที่ได้สร้างสรรค์ ทั้งในรูปแบบของบทเพลง เครื่องดนตรี วิธีบรรเลง รวมถึงบทเพลงที่ทำให้เกิดสื่อกลางทางสังคม วิชาดนตรีเป็นวิชาแขนงหนึ่งที่มีความสำคัญกับผู้เรียน ซึ่งมุ่งเน้นพัฒนาทั้งทางด้านร่างกาย สติปัญญา อารมณ์ และสังคม รวมถึงทักษะต่าง ๆ ให้ผู้เรียนเกิดสมรรถนะ ทั้ง 5 ด้าน ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551 ได้แก่ ความสามารถในการสื่อสาร ความสามารถในการคิด ความ สามารถในการแก้ปัญหา ความสามารถในการใช้ทักษะชีวิต และความสามารถในการใช้เทคโนโลยี ทั้งนี้จากความสำคัญดังกล่าวจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่นักการศึกษาจะต้องบูรณาการวิชาดนตรีกับกลุ่มสาระวิชาต่าง ๆ เช่น คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ศิลปะและ ภาษา เพื่อส่งเสริมการพัฒนาคุณภาพการศึกษา คุณภาพชีวิตและจิตใจของผู้เรียนให้สมบูรณ์นำไปสู่การพัฒนาคน ชุมชน สังคม และชาติต่อไป

Music is a one man-made art using sound as the medium to convey and enhance traditions, rituals and cultural activities. It is also cultural wisdom that endures through music genres, musical instruments, and styles of performance. These also include song lyrics which affect human lifestyle and society.  Music class is a field that is important to learners, which aims to develop their physical, intellectual, emotional, social skills. These lead to the response in the five competencies indicated in The Basic Education Core Curriculum B.E. 2551 (A.D. 2008), of communication capacity, thinking capacity, problem-solving capacity, capacity for applying life skills and capacity for technological application. The importance of such a study is the necessary integration of music with various learning areas such as Mathematics, Science, Art, and Languages in order to promote the development of quality education, quality of life and the mind of the learner, leading to the development of people, communities and the nation.