โปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะดิจิทัลสำหรับครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากาฬสินธุ์

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์ และความต้องการจำเป็นของการเสริมสร้างสมรรถนะดิจิทัลสำหรับครู และ 2. เพื่อสร้างและประเมินโปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะดิจิทัลสำหรับครู เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี เครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ และแบบประเมิน โดยมีกลุ่มตัวอย่าง คือ ครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากาฬสินธุ์ จำนวน 322 คน โดยใช้สูตรของเครจซี่ และมอร์แกน (1970) และทำการสุ่มแบบแบ่งเป็นชั้นภูมิ จำแนกตามขนาดสถานศึกษา และกลุ่มผู้ให้ข้อมูล จำนวน 8 คน ที่มาจากการเลือกแบบเจาะจง แล้วนำข้อมูลที่รวบรวมได้จากแบบสอบถาม แบบประเมิน มาวิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และนำข้อมูลที่ได้จากแบบสัมภาษณ์ มาวิเคราะห์แบบเชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัจจุบันของการเสริมสร้างสมรรถนะดิจิทัลสำหรับครู โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง (x̅=2.93, S.D.= 0.61) สภาพที่พึงประสงค์ของการเสริมสร้างสมรรถนะดิจิทัลสำหรับครูโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (x̅=4.68, S.D.= 0.43) และความต้องการจำเป็นในการพัฒนาสมรรถนะดิจิทัลสำหรับครู เรียงจากมากไปน้อย ได้แก่ 1) ด้านการปรับตัวการเปลี่ยนแปลงดิจิทัล (x̅=4.51, S.D.= 0.48) และ 2) ด้านการแก้ปัญหาด้วยเครื่องมือดิจิทัล (x̅=4.65, S.D.= 0.49) 3) ด้านการใช้ดิจิทัล (x̅=4.61, S.D.= 0.51) และ 4) ด้านการรู้ดิจิทัล (x̅=4.94, S.D.= 0.24) และ 2) โปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะดิจิทัลสำหรับครู ประกอบด้วย (1) หลักการ (2) วัตถุประสงค์ (3) เนื้อหา ประกอบด้วย 4 โมดูล ได้แก่ โมดูล 1 การปรับตัวการเปลี่ยนแปลงดิจิทัล โมดูล 2 การแก้ปัญหาด้วยเครื่องมือดิจิทัล โมดูล 3 การใช้ดิจิทัล โมดูล 4 การรู้ดิจิทัล (4) กิจกรรมและเครื่องมือการพัฒนา และ (5) การวัดและประเมินผล ผลการประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของโปรแกรมอยู่ในระดับมากที่สุด (x̅=4.76, S.D.=0.33)