วิถีชีวิตแห่งความสงบสุขและดีงาม อารยธรรมอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง กรณีศึกษาการสร้างสรรค์ แขวงเมืองหลวงพระบาง และแขวงนครเวียงจันทร์ในสปป.ลาว

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาการแสดงออกถึงความความศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาของผู้คนใน สปป.ลาว และ 2. เพื่อศึกษาการเแสดงออกถึงความเป็นปัจเจกบุคคลส่วนตัวที่มีความผูกพันกับประเพณีวัฒนธรรมบริเวณอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยได้เข้าไปศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับวิถีชีวิตผู้คน งานศิลปกรรมพื้นถิ่น และประเพณีบุญสงกรานต์ในสปป.ลาว จากแหล่งข้อมูลภาคเอกสาร และภาคสนามจากการพูดคุย บันทึกภาพถ่าย และภาพร่าง ในพื้นที่ชนบท พุทธสถาน พิพิธภัณฑ์ ในแขวงเมืองหลวงพระบาง บริเวณวัดเชียงทอง วัดใหม่ วัดภูสี และในแขวงนครหลวงเวียงจันทน์ เช่น วัดธาตุหลวง วัดศรีเมือง วัดองค์ตื้อ วัดศรีษะเกส วัดพระแก้ว ประตูชัย รวมถึงจากแหล่งข้อมูลภายในพิพิธภัณฑ์แห่งชาติหลวงพระบาง และพิพิธภัณฑ์แห่งชาติลาว ในเมืองเวียงจันทร์ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว แล้วนำข้อมูลที่รวบรวมจากภาคเอกสาร การบันทึก และการสังเกตมาวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อค้นหาเทคนิควิธีการ รูปทรงสัญลักษณ์ และเนื้อหาแนวคิดในการสร้างสรรค์ และนำมาวิเคราะห์ด้วยหลักการทฤษฎีวิเคราะห์องค์ประกอบศิลป์ ผลการวิจัยพบว่า 1) เป็นผลงานจิตรกรรมสีน้ำมันที่แสดงออกถึงความศรัทธาในพุทธศาสนาอันแรงกล้าของสังคมชาวอนุภาคลุ่มน้ำโขง โดยเฉพาะในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ผ่านวัฒนธรรมและจารีตประเพณีที่ดีงามที่ได้สืบสานกันมาอย่างยาวนานตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน และ 2) เป็นผลงานการสร้างสรรค์ที่สะท้อนถึงความเป็นปัจเจกบุคคลส่วนตัวที่มีความชื่นชอบวัฒนธรรมและวิถีชีวิตของผู้คนใน สปป.ลาว ซึ่งมีความคล้ายคลึงกับวิถีชีวิตของชนบทภาคอีสานที่เป็นรากเหง้าถิ่นกำเนิดของผู้วิจัย