ผู้นำทางการเมืองกับการเสริมสร้างประชาธิปไตยท้องถิ่นตามหลักการกระจายอำนาจ

ผู้แต่ง

  • สุเนตร ธนศิลปพิชิต อาจารย์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์ชัยภูมิ

คำสำคัญ:

ผู้นำทางการเมือง, ประชาธิปไตยท้องถิ่น, หลักสัปปุริสธรรม

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาความคิดเห็นของประชาชนที่มีต่อบทบาทของผู้นำทางการเมืองกับการเสริมสร้างประชาธิปไตยท้องถิ่นตามหลักการกระจายอำนาจ 2. เพื่อศึกษาแนวทางการส่งเสริมบทบาทของผู้นำทางการเมืองกับการเสริมสร้างประชาธิปไตยท้องถิ่นตามหลักการกระจายอำนาจและ 3. เพื่อศึกษาการนำหลักสัปปุริสธรรมเพื่อประยุกต์ใช้ในการเสริมสร้างผู้นำทางการเมือง เป็นการวิจัยแบบผสานผสานระหว่างวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ มีเครื่องมือวิจัย คือ จากแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ โดยมีกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 400 คน ที่มาจากการคำนวนขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน่ (1973) ที่ระดับความคลาดเคลื่อน 0.05 และทำการสุ่มตัวอย่างแบบตามสะดวก และกลุ่มเป้าหมาย จำนวน 30 คน ที่มาจากการเลือกแบบเจาะจง แล้วนำข้อมูลที่รวบรวมได้จากแบบสอบถามมาวิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และข้อมูลที่ได้จากการสัมภาษณ์ และเอกสารต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องมาวิเคราะห์แบบเชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับความคิดเห็นของประชาชนที่มีต่อบทบาทของผู้นำทางการเมืองกับการเสริมสร้างประชาธิปไตยท้องถิ่นตามหลักการกระจายอำนาจ โดยรวมอยู่ในระดับมาก (x̅= 3.74) และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า อยู่ในระดับมากทุกด้าน ได้แก่ 1.1) ด้านการมีส่วนร่วมทางการเมืองท้องถิ่น (x̅= 4.11) 1.2) ด้านการมีส่วนร่วมในการติดตามและตรวจสอบการดำเนินงานของท้องถิ่น (x̅= 3.57) 1.3)ด้านการมีส่วนร่วมในการบริหารงานท้องถิ่น (x̅= 3.55) ตามลำดับ 2) แนวทางการส่งเสริมบทบาทของผู้นำทางการเมืองกับการเสริมสร้างประชาธิปไตยท้องถิ่นตามหลักการกระจายอำนาจ คือ ผู้นำทางการเมืองแสวงหาความรู้เพื่อสร้างความรู้ความเข้าใจให้กับประชาชนถึงหลักประชาธิปไตยท้องถิ่น เสริมสร้างกระบวนการมีส่วนร่วมของประชาชน มีช่องทางเพื่อการเข้าถึงประชาชนได้อย่างรวดเร็วและเปิดโอกาสให้ประชาชนแสดงความคิดเห็นต่อการปฏิบัติหน้าที่ และ 3) การนำหลักสัปปุริสธรรมเพื่อประยุกต์ใช้ในการเสริมสร้างผู้นำทางการเมืองนั้น ได้แก่ ผู้นำทางการเมืองมีความเข้าใจถึงปัญหาและความต้องการของประชาชน รู้จักการวางตัวให้เหมาะสม รู้จักบทบาทหน้าที่ของตน มีการจัดลำดับความสำคัญ มีการจัดสรรงบประมาณในการพัฒนาท้องถิ่น เข้าถึงประชาชนให้มากที่สุดเพื่อค้นหาศักยภาพบุคคลในชุมชนและส่งเสริมบทบาทในการเข้ามามีส่วนร่วมในชุมชน

ประวัติผู้แต่ง

สุเนตร ธนศิลปพิชิต, อาจารย์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์ชัยภูมิ

อาจารย์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์ชัยภูมิ

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-10-20