เนิ้งฟ้อนย้อนลำเพลิน

ผู้แต่ง

  • อนุชิต สีโมรส อาจารย์ สาขานาฏศิลป์และการละคร คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม

คำสำคัญ:

เนิ้งฟ้อน, ย้อน, ลำเพลิน

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาลีลาฟ้อนนางเอกหมอลำเพลิน คณะสาวน้อยเพชรบ้านแพง คณะบัวริมบึงรุ่งลำเพลินและคณะหมอลำเพชรลำเพลินบ้านแพง ตำบลแพง อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม และ 2. เพื่อสร้างสรรค์ผลงานนาฏยนิพนธ์ ชุดเนิ้งฟ้อนย้อนลำเพลิน เป็นการวิจัยแบบเชิงคุณภาพ มีเครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ แบบสำรวจ และแบบสังเกต โดยมีกลุ่มเป้าหมาย จำนวน 7 คน ที่มาจากการเลือกแบบเจาะจง แล้วนำข้อมูลที่รวบรวมได้จากเอกสารและเครื่องมือการวิจัยมาวิเคราะห์แบบเชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) หมอลำ เป็นศิลปะการแสดงพื้นบ้านที่มีต้นกำเนิดจากภาคอีสานของประเทศไทย หมอลำมีจุดกำเนิดจากการเล่านิทานพื้นบ้านและการขับร้องบทกลอนท้องถิ่นของชาวอีสาน คำว่า “หมอลำ” มาจากคำว่า “หมอ” ที่หมายถึงผู้ชำนาญ และ “ลำ” หมายถึงการบรรยายเรื่องราวต่าง ๆ ด้วยทำนองอันไพเราะ ดังนั้นหมอลำจึงหมายถึงผู้ที่มีความเชี่ยวชาญในการบรรยายเรื่องราวต่าง ๆ ของทำนองเพลง หมอลำแบ่งออกเป็น 5 ประเภท ได้แก่ หมอลำผีฟ้า หมอลำพื้น หมอลำกลอน หมอลำซิ่ง และหมอลำหมู่ลำเพลิน และ 2) ผลงานนาฏยนิพนธ์ ชุดเนิ้งฟ้อนย้อนลำเพลิน ประกอบด้วย 2.1) การนำเสนอรูปแบบของการแสดง 2.2) รูปแบบการแต่งกาย 2.3) ลักษณะการแปรแถว 2.4) การออกแบบกระบวนท่ารำ และ 2.5) รูปแบบการแต่งหน้า

ประวัติผู้แต่ง

อนุชิต สีโมรส, อาจารย์ สาขานาฏศิลป์และการละคร คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม

อาจารย์ สาขานาฏศิลป์และการละคร คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-03-28