การเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมของนักศึกษาสาขาวิชานิติศาสตร์ กรณีศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อสำรวจความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการเรียนการสอนรายวิชากฎหมายของนักศึกษาสาขาวิชานิติศาสตร์ 2. เพื่อศึกษาถึงสิ่งที่สร้างความสนใจให้นักศึกษาหันมาสนใจใฝ่หาความรู้จากการเรียนการสอนรายวิชากฎหมายของนักศึกษาสาขาวิชานิติศาสตร์ และ 3. เพื่อศึกษาหารูปแบบในการพัฒนาให้นักศึกษามีส่วนร่วมในการเรียนการสอนรายวิชากฎหมาย เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ มีเครื่องมือในการวิจัย คือ แบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า และแบบสอบถามแบบปลายเปิด โดยมีประชากร คือ นักศึกษาสาขาวิชานิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ ภาคปกติชั้นปีที่ 1-3 จำนวน 55 คน เป็นกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด แล้วนำข้อมูลที่รวบรวมได้จากแบบสอบถามมาทำการการวิเคราะห์ข้อมูล โดยวิเคราะห์สถิติเชิงพรรณนา ประกอบด้วย การหาค่าร้อยละ การหาค่าเฉลี่ย และการหาค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) ความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการเรียนการสอนรายวิชากฎหมายของนักศึกษาสาขาวิชานิติศาสตร์ โดยรวมอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ย 4.42) 2) สิ่งที่สร้างความสนใจให้นักศึกษาหันมาสนใจใฝ่หาความรู้จากการเรียนการสอนรายวิชากฎหมายของนักศึกษาสาขาวิชานิติศาสตร์ คือ กลุ่มตัวอย่างมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม (Active Learning) จะมีความต้องการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม และมีเจตคติต่อการเรียนสูงขึ้น โดยนักศึกษาต้องการให้ผู้สอนเป็นผู้กำหนดกิจกรรมที่จะนำมาใช้ประกอบการสอน และ 3) รูปแบบในการพัฒนาให้นักศึกษามีส่วนร่วมในการเรียนการสอนรายวิชากฎหมาย คือ 3.1) รูปแบบกิจกรรมกลุ่มแบบร่วมแรงร่วมใจ มีการบูรณาการ และ 3.2) รูปแบบการประยุกต์ใช้ได้ มีการทำกิจกรรมนอกห้องเรียน