ภูมิคุ้มกันความหลงเชื่อสื่อสาธารณะในพื้นที่จังหวัดขอนแก่นน

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาระดับความหลงเชื่อสื่อสาธารณะในพื้นที่จังหวัดขอนแก่น 2. เพื่อศึกษาระดับภูมิคุ้มกันความหลงเชื่อสื่อสาธารณะในพื้นที่จังหวัดขอนแก่น และ 3. เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อภูมิคุ้มกันความหลงเชื่อสื่อสาธารณะในพื้นที่จังหวัดขอนแก่น เป็นการวิจัยแบบเชิงปริมาณ มีเครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม โดยมีกลุ่มตัวอย่าง คือ หัวหน้าครัวเรือนหรือตัวแทนหัวหน้าครัวเรือนที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป ที่มีทะเบียนบ้านอยู่ในพื้นที่จังหวัดขอนแก่น จำนวน 400 คนที่มาจากการคำนวนขนาดกลุ่มตัวอย่าง โดยใช้สูตร ทาโร่ ยามาเน่ ที่ระดับความคลาดเคลื่อน 0.05 ที่มาจากการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย แล้วนำข้อมูลที่รวบรวมได้จากแบบสอบถามมาวิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการถดถอยพหุคูณเชิงเส้นตรงด้วยวิธี Stepwise ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับความหลงเชื่อสื่อสาธารณะในพื้นที่จังหวัดขอนแก่นโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง 2) ภูมิคุ้มกันความหลงเชื่อสื่อสาธารณะในพื้นที่จังหวัดขอนแก่นโดยรวมอยู่ในระดับสูง 3) ปัจจัยที่มีผลต่อภูมิคุ้มกันความหลงเชื่อสื่อสาธารณะในพื้นที่จังหวัดขอนแก่น โดยรวมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 มีจำนวน 3 ตัวแปร เรียงตามลำดับสัมประสิทธิ์การพยากรณ์ในรูปคะแนนมาตรฐานได้ดังนี้ ปัจจัยด้านจำนวนครั้งในการโฆษณา (β = .42) ปัจจัยด้านการรับรู้ประโยชน์ในตัวสื่อสาธารณะ (β = .37) และปัจจัยด้านชื่อเสียงของสื่อสาธารณะ (β = .27)