การศึกษาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา สาขาวิชาหลักสูตรและการเรียนการสอน

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาองค์ประกอบและตัวบ่งชี้ของสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 และ          2. เพื่อศึกษาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา สาขาวิชาหลักสูตรและการเรียนการสอน ตามองค์ประกอบและตัวบ่งชี้ที่กำหนด เป็นการวิจัยแบบผสมผสานระหว่างการวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ (Mixed Methods) มีเครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ แบบประเมินผล แบบสัมภาษณ์ โดยมีกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 55 คน ที่มาจากการกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างของทาโร ยามาเน่ โดยการสุ่มอย่างง่าย (Random Sampling) และกลุ่มเป้าหมายจำนวน 12 คน ที่มาจากการเลือกแบบจงเจาะ (Purposive Sampling) แล้วนำข้อมูลที่รวบรวมได้จากแบบประเมินผลมาวิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบโดยการทดสอบค่าที (t-test) และนำข้อมูลที่รวบรวมได้ แบบสัมภาษณ์ มาวิเคราะห์แบบเชิงเนื้อหา (Content Analysis) ผลการวิจัยพบว่า 1) องค์ประกอบและตัวบ่งชี้สมรรถนะการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ประกอบด้วย 7 องค์ประกอบ 36 ตัวบ่งชี้ ได้แก่ 1.1) การออกแบบและพัฒนาหลักสูตร จำนวน 5 ตัวบ่งชี้  1.2) การออกแบบและการจัดการเรียนรู้ จำนวน 6 ตัวบ่งชี้ 1.3) การบริหารจัดการชั้นเรียน จำนวน 5 ตัวบ่งชี้ 1.4)เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการศึกษา จำนวน 5 ตัวบ่งชี้ 1.5) การออกแบบการวัดและประเมินผล จำนวน 6 ตัวบ่งชี้ 1.6) นวัตกรรมและการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ จำนวน 5 ตัวบ่งชี้ และ 1.7) การปฏิบัติหน้าที่ครู จำนวน 4 ตัวบ่งชี้ และ 2) นักศึกษามีสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 โดยรวมอยู่ในระดับสูง (4.54) และเมื่อพิจารณาตามรูปแบบการศึกษาภาคปกติกับภาคสมทบ พบว่า องค์ประกอบด้านการออกแบบและการพัฒนาหลักสูตร และด้านการบริหารจัดการชั้นเรียนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05