พิธีกรรมทางศาสนากับการปฏิบัติตนนิสิตสังคมศึกษายุคโลกาภิวัตน์

บทคัดย่อ

มนุษย์เรียนรู้ธรรมชาติที่มีเหตุมีผลเข้ามาเป็นแบบแผนและเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต ตามความเชื่อศรัทธาของหลักศาสนาอันเป็นแก่นแท้ของศาสนานั้น ๆ เป็นสิ่งที่กระทำได้ยาก เนื่องจากผลของการกระทำมีลักษณะเป็นนามธรรม การศึกษาทำให้ผู้ที่ศึกษาได้เกิดปัญญารู้จริงย่อมเห็นผลช้า ไม่เหมือนการสร้างวัตถุที่สามารถเห็นผลได้รวดเร็ว บุคคลไม่ว่าจะอยู่ในฐานะใด บทบาทใด จะต้องยึดหลักธรรมในการดำเนินชีวิต เพราะหลักธรรมคำสอนจะช่วยแก้ปัญหาและอุปสรรคต่าง ๆ ได้ ศาสนาจึงเป็นที่พึ่งทางใจของมนุษย์ การปฏิบัติตนของบุคคลทั้งหญิงและชายยุคปัจจุบัน มีค่านิยมใหม่บางอย่างขัดแย้งกับค่านิยมเดิม ทำให้เกิดปัญหาการปฏิบัติตนอย่างไม่เหมาะสมในสังคม การไปวัด การไหว้พระสวดมนต์ การทำบุญตักบาตร และการแผ่เมตตา เป็นกิจกรรมที่ชาวพุทธเราพึงปฏิบัติกันเป็นประจำในชีวิตประจำวัน พระพุทธศาสนาในประเทศไทยจึงจำเป็นต้องมีพิธีกรรมทางศาสนาขึ้น เป็นเครื่องมือให้ศาสนิกชนของตน ใช้เป็นแนวทางในการปฏิบัติกิจกรรมทางศาสนาที่มีลักษณะเป็นรูปธรรม ในความเชื่อศรัทธาในกิจกรรมหรือพิธีกรรมต่าง ๆ ของแต่ละศาสนาเป็นการพัฒนาคุณภาพชีวิตเป็นเครื่องชี้ถึงความสามัคคี ความกลมเกลียวเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของคนในประเทศชาติ ให้มีความมั่นคงและได้กระทำสืบต่อกันมา