ภาวะผู้นำทางวิชาการ ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา1)ระดับภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1 2)ระดับการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1 และ 3)ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1 กลุ่มตัวอย่าง คือครูในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1 จำนวน 369 คน ใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิโดยใช้ขนาดโรงเรียนเป็นชั้นเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม โดยแบบสอบถามภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร มีค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.97 และแบบสอบถามการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษา มีค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.95 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยเชิงเส้นอย่างง่าย ผลวิจัยพบว่า 1. ระดับภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1 โดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก 2.ระดับการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1 โดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก 3. ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .01
องค์ความรู้จากงานวิจัยนี้จะเป็นประโยชน์ต่อผู้บริหารสถานศึกษาในการนำผลการวิจัยเรื่องภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษามาใช้ในการพัฒนาตนเองและองค์การให้เป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษา
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรองการญจน์ อรุณเมฆ. (2564). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผูบริหารที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่ง
การเรียนรู้ในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9 [วิทยานิพนธ์
ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร].
นนชัย จันทร์กลม. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนกับความ
เป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา เขต 19
[วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย].
ยุรพร ศุทธรัตน์. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อกระบวนการจัดการความรู้ในองค์การเพื่อการเรียนรู้:
กรณีศึกษากลุ่มอุตสาหกรรมผู้ผลิตรถยนต์. วารสารพัฒนบริหารศาสตร์, 55(1), 1–21.
วรัชญ์ธารี ประกิ่ง. (2561). องค์การแห่งการเรียนรู้กับประสิทธิผลของสถานศึกษาในสังกัดสำนักงาน
เขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 4 [วิทยานิพนธ์, มหาวิทยาลัยรามคำแหง].
สมาน อัศวภูมิ. (2558). รูปแบบการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนในเครือสัมมาสิกขา. วารสาร
บริหารการศึกษามหาวิทยาลัยศิลปากร, 5(2), 1–13.
สุนทร ชำนาญ. (2563). ภาวะผู้นำทางการศึกษาทฤษฎีและปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 2). เอส.พี.เอ็น.การ
พิมพ์.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1. (2565). รายงานผลการทดสอบทาง
การศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) ปีการศึกษา 2565. http://www.sesao1.go.th
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1. (2566). ข้อมูลโรงเรียนในสังกัด ภาค
เรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566. http://www.sesao1.go.th
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560–2579. พริกหวาน
กราฟฟิค.
Best, J. W. (1970). Research in education. Prentice-Hall.
Hallinger, P., & Murphy, J. (1985). Assessing the instructional management behavior of principals.
The Elementary School Journal, 86(2), 217–247.
Hrex.asia. (2019). การศึกษา (Education) สำคัญอย่างไรกับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์.
https://th.hrnote.asia/orgdevelopment/190625-education-for-hrd/
Likert, R. (1961). New patterns of management. McGraw-Hill.
Murphy, J. (1999). Educational administration: A decade of reform. Sage.
Senge, P. M. (1990). The fifth discipline: The art and practice of the learning organization. Doubleday
Currency.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis. Harper & Row.
