Participation in Product Development from Lotus based on Local Wisdom, Thap Krit Sub-district Chum Saeng District, Nakhon Sawan Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article aims to 1) Study the local wisdom of Thapkrit sub-district, Chum Saeng district, Nakhon Sawan province, and 2) Develop products from lotus, Thapkrit sub-district, Chum Saeng district, Nakhon Sawan province. This research is a participatory action research. The tools used to collect data are semi-structured interviews on the need for product development from lotus and a satisfaction questionnaire on prototype product development with key-informants who have previously bought lotus products in Chum Saeng district or as souvenirs, totaling 15 people. Therefore, the sample group used in this study is 30 people. The statistics used for data analysis are frequency, percentage, mean, standard deviation, and descriptive analysis.
The study found that 1) Local knowledge about lotus product production in Thapkrit sub-district, Chumsaeng district, Nakhon Sawan province, consists of the history of the occupation, the methods of searching, collecting, and processing lotus products that are in line with the geographical characteristics of the area. The local knowledge is divided into two types: lotus processing knowledge and candied lotus root knowledge. 2) The development of packaging design for product branding. Most entrepreneurs aim to develop packaging with detailed text, color, and layout that is aesthetically pleasing to fit the product brand. The packaging should also be able to maintain product quality for a long time, easy to store and easy to package the products. For the product branding, both entrepreneurs and consumers want a memorable product brand that has comprehensive information on the packaging and can provide good information to the buyers.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมการพัฒนาชุมชน. (2559). แผนยุทธศาสตร์กรมการพัฒนาชุมชน พ.ศ. 2560-2564. กรุงเทพฯ: กองแผนงาน กรมการพัฒนาชุมชน.
กรรณรงค์ บุญเรือง. (2560).การจัดการความรู้สู่การอนุรักษ์ภูมิปัญญาเมี่ยง ตำบลสกาดอำเภอปัว จังหวัดน่าน. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย, 12(1) ,79-87.
จิติยาภรณ เชาวรากุล. (2563). คุณลักษณะของบัณฑิตตามความตองการของสถานประกอบการในศตวรรษที่ 21. HUSO Journal of Humanities and Social Sciences, 4(2),104 - 109.
ทาริกา สระทองคำ. (2565). รูปแบบการพัฒนาผลิตภัณฑ์ของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนที่ตอบสนองความต้องการลูกค้าในยุคอนาคต. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 8(1), 245 - 247.
เทิดชาย ช่วยบำรุง. (2554). ภูมิปัญญาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นเชิงสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
นัชชา ทิพเนตร. (2565).การมีส่วนร่วมของประชาชนและรูปแบบการมีส่วนร่วมที่ส่งผลต่อการพัฒนาท้องถิ่นของเทศบาลตำบล จังหวัดนครราชสีมา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 9(8),39.
ปทุมวรรณ ทองตราชู และคณะ .(2565). การออกแบบตราสินค้า และป้ายฉลากผลิตภัณฑ์ข้าวสารของกลุ่มเกษตรกรข้าวสารบ้านท่าแซ ตำบลคลองภู่ตะเภา อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติครั้งที่ 13. 3256 - 3259.
ภิริญาภรณ์ เจริญโรจนปรีชา. (2562). การพัฒนาชุดการสอน เรื่องภูมิปัญญาท้องถิ่นภาคใต้ สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี วิทยาลัยเทคโนโลยีอุตสาหกรรมและการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย (รายงานวิจัย). วิทยาลัยเทคโนโลยีอุตสาหกรรมและการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.(2552). เศรษฐกิจสร้างสรรค์ The Creative Economy. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
ลักษณา เกยุราพันธ์. (2561). รูปแบบการจัดการความรู้ภูมิปัญญาและวัฒนธรรมท้องถิ่นกรณีศึกษา :แอำเภอปากพลี จังหวัดนครนายก. วารสารวิจัยและพัฒนาวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 13(2), 75-65.
วิลาสินี ขำพรหมราช. (2564). หีบห่ออาหารในวิถีพื้นบ้านอีสาน กับประเพณี ความเชื่อ และพิธีกรรม. วารสารศิลปกรรมและการออกแบบแห่งเอเชีย, 3(1), 107-118.
วิวัฒน์ จันทร์กิ่งทองและคณะ.(2561).การพัฒนาบรรจุภัณฑ์และป้ายเครื่องแกงตำมือ บ้านทุ่งชุมพลพัฒนาตำบลลานข่อย อำเภอป่าพะยอม จังหวัดพัทลุง. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติครั้งที่ 9 วันที่ 20 กรกฎาคม 2561 มหาวิทยาลัยหาดใหญ่. 1,491-1,505.
สิรวิชญ์ ปิ่นคำ. (2566). การพัฒนาผลิตภัณฑ์และบรรจุภัณฑ์มันเทศญี่ปุ่นของชุมชนท่าม่วง ตำบลท่าม่วง อำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 11(1),12.
สิรินภา จงเกษกรณ์. (2564). การพัฒนาการมีส่วนร่วมของคนในชุมชนกลุ่มเจเนอเรชั่นวาย ในการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน กรณีศึกษา ย่านเมืองเก่าภูเก็ต. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ,17(2),24.
สุมาลี ทองรุ่งโรจน์. (2555). Packaging design ออกแบบบรรจุภัณฑ์. กรุงเทพฯ: วาดศิลป์.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560 - 2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
อภิชาติ ใจอารีย์. (2557). รูปแบบการจัดการความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นการแปรรูปหน่อไม้ของชุมชน บ้านพุเตยจังหวัดกาญจนบุรี. วารสารการเมืองการปกครอง, 4(2),158 – 241.
Armstrong, G., & Kotler, P. (2009). Marketing: An introduction (9th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Cohen, J.M. , & Uphoff, N.T. (1981). Rural Development Participation: Concept and Measure for Project Design Implementation and Evaluation: Rural Development Committee Center for international Studies. New York: Cornell University Press.
Mccathy & Pereault, Jr. (1991). Basic Marketing. New York: Mc Graw-Hill.
Namburi. S. (2019). Innovation and Administration. Journal of Research and Academics, 2(1),183-187.
Prawase Wasi. (1998). Sub-district Civil Society. Bangkok: Matichon Publishing House.
