การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อผลการดำเนินงานขององค์กร ธุรกิจอุตสาหกรรมพลาสติกบรรจุภัณฑ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อตรวจสอบความสอดคล้องของการพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อผลการดำเนินงานขององค์กรธุรกิจอุตสาหกรรมพลาสติกบรรจุภัณฑ์กับข้อมูลเชิงประจักษ์และ (2) เพื่อศึกษาอิทธิพลทางตรง อิทธิพลทางอ้อม และอิทธิพลรวมการพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อผลการดำเนินงานขององค์กรธุรกิจอุตสาหกรรมพลาสติกบรรจุภัณฑ์ ผู้วิจัยใช้รูปแบบการวิจัยแบบผสมผสานเป็นการศึกษาวิจัยเชิงปริมาณและการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพโดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมอุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์ 400 คน และทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยโมเดลสมการโครงสร้าง (Structural Equation Modeling: SEM) นำผลไปสัมภาษณ์ผู้ประกอบการ ผลการวิจัยพบว่า (1) ผลการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างของการพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อผลการดำเนินงานขององค์กรธุรกิจอุตสาหกรรมพลาสติกบรรจุภัณฑ์ประกอบด้วยค่า c2 เท่ากับ 98.011, Relative Chi-square c2 /df (98.011/84) เท่ากับ 1.167, GFI เท่ากับ 0.976, NFI เท่ากับ 0.980, CFI เท่ากับ 0.997, AGFI เท่ากับ 0.940, RMR เท่ากับ 0.020, RMSEA เท่ากับ 0.020 ปรากฏว่าค่าดัชนีทุกตัวผ่านเกณฑ์มาตรฐาน ดังนั้น จึงสรุปได้ว่าผลการวิเคราะห์ได้โมเดลที่สอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และ (2) ผลการวิเคราะห์เส้นทางพบว่าการพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อผลการดำเนินงานขององค์กรธุรกิจอุตสาหกรรมพลาสติกบรรจุภัณฑ์ ประกอบด้วยปัจจัยด้านทรัพยากรพื้นฐานมีอิทธิพลทางตรงเชิงบวกต่อปัจจัยการเปลี่ยนแปลงทางธุรกิจเท่ากับ .79 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 ในขณะที่ ปัจจัยด้านการเปลี่ยนแปลงทางธุรกิจ มีอิทธิพลทางตรงเชิงบวกต่อปัจจัยด้านภาพลักษณ์ขององค์กร ปัจจัยด้านผลการดำเนินงาน และปัจจัยความได้เปรียบในการแข่งขัน เท่ากับ .77 .32 และ .19 ตามลำดับ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 นอกจากนี้ พบว่าปัจจัยด้านภาพลักษณ์ขององค์กรและปัจจัยความได้เปรียบในการแข่งขันมีอิทธิพลทางตรงเชิงบวกต่อปัจจัยด้านผลการดำเนินงานขององค์กรเท่ากับ .49 และ .24 ตามลำดับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 และสามารถร่วมกันอธิบายองค์กรธุรกิจอุตสาหกรรมพลาสติกบรรจุภัณฑ์ได้ถึงร้อยละ 71.7
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ณัชชา กริ่มใจ. (2563). ความได้เปรียบทางการแข่งขันที่มีผลต่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนของธุรกิจอาหารทะเลใน
ประเทศไทย. วารสารศึกษาศาสตร์ มมร. 7(2). 291-304,
กัลยา วานิชบัญชา. (2552). สถิติสำหรับงานวิจัย. (พิมพ์ครั้ง 4) .จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กัลยารัตน์ ธีระธนชัยกุล. (2562). การจัดการการเปลี่ยนแปลง. ซีเอ็ดยูเคชั่น,.
แจ่มจันทร์ คล้ายวงษ์และบัณฑิต ผังนิรันดร์. (2563). อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง นวัตกรรมองค์กรและการบริหารจัดการการเปลี่ยนแปลงที่มีต่อผลการดำเนินงานโรงพยาบาลเอกชนในประเทศไทย. Journal of Social Science and Buddhistic Anthropology, 5(4), 127–144.
ทิพวรรณ หล่อสุวรรณรัตน์. (2548). องค์กรแห่งความรู้: จากแนวคิดสู่การปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 2. .แซท์โฟร์พริ้นติ้ง.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2548). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. วี อินเตอร์พริ้นท์.
วิทยากร เชียงกูล. (2557). เพื่อการปฏิรูปมนุษย์และสังคมอย่างลึกซึ้ง. สำนักพิมพ์แสงดาว.
วรายุ ศิรินนท์ และระบิล พ้นภัย. (2563). การมุ่งเน้นความเป็นผู้ประกอบการและความได้เปรียบทางการ
แข่งขันที่ส่งผลต่อการดำเนินงานของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมอุตสาหกรรมอาหารในกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง.NRRU Community Research Journal. 14(1). 242 – 252.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และวุฒิศักดิ์ พิศสุวรรณ. (2551). การบริหารการตลาดยุดใหม่. ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.
สาคร สุขศรีวงศ์. (2553). การจัดการ: จากมุมมองนักบริหาร. พิมพ์ครั้งที่ 6. จี.พี. ไซเบอร์พรินท์.
สิทธิ์ ธีรสรณ์. (2555). การสื่อสารทางการตลาด. พิมพ์ครั้งที่ 3. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิน พันธุ์พินิจ. (2547). เทคนิคการวิจัยทางสังคมศาสตร์. จูนพับลิ่งชิ่ง.
สำนักงานเศรษฐกิจอุตสาหกรรม. (2565). ฐานข้อมูลอุตสาหกรรมบรรจุภัณฑ์.เรียกใช้เมื่อ 1 สิงหาคม
พ.ศ.2565 จากhttps://packaging.oie.go.th
สุทธาพัฒน์ อมรเรืองตระกูล. (2561). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการบริหารการเปลี่ยนแปลงเพื่อการพัฒนาธุรกิจ
นำเที่ยวนประเทศไทยสู่องค์กรที่เป็นเลิศในยุคเศรษฐกิจดิจิทัล.บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต:มหาวิทยาลัย
กรุงเทพธนบรี.
สุทธิลักษณ์ หวังสันติธรรม. (2548). กลยุทธ์การสร้างภาพลักษณ์. ในเอกสารประกอบการสอนชุดวิชากล
ยุทธ์การประชาสัมพันธ์, หน่วยที่ 5. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สุภมาส อังศุโชติและคณะ. (2557). สถิติการวิเคราะห์สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรม
ศาสตร์:เทคนิคการใช้โปรแกรม LISREL. พิมพ์ครั้งที่ 4. เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.
สุวิมล ติรกานันท์. (2549). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางสู่การปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 6.
โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อาทิชา ฉิมพาลี. (2562). อิทธิพลของมุมมองพื้นฐานทรัพยากรและองค์กรและกลยุทธ์องค์การต่อผลประกอบการ
ของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์: กรณีศึกษา คอมโดมิเนียมในกรุงเทพมหานคร. KASEM BUNDIT JOURNAL,
(1), 14 – 23. Retrieved from: https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jkbu/article/view/190087
Blunch, J.N. (2013). Introduction to Structural Equation Modeling Using IBM SPSS Statistics and
AMOS. (2 nd ed.). SAGE.
Byrne, B.M. (2016). Structural Equation Modelling with AMOS: Basic Concepts, Applications, and
Programming. (3 rd ed.). Taylor & Francis Group.
Creswell, J. W., & Plano Clark, V. L. (2011). Designing and Conducting Mixed Methods Research. (2 nd ed.). Sage.
Daft, R. L. (2008). New Era of Management. 2nd ed. China Translation and Printing Services.
Hair, J. F., Anderson, R. E., Babin, B. J., & Black, W. C. (2010). Multivariate data analysis: A global perspective. (7th ed.). Upper Saddle River, Pearson: Prentice Hall.
Hannula, M. (2002). Total productivity measurement based on partial productivity ratios.
International Journal of Production Economics, 78(1), 57-65. Retrieved from: https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0925527300001869
Kanlaya, W. (2013). Structural Equation Analysis (SEM) by AMOS. Samlada.
Keller, K. L. (2003). Strategic brand management: Building, measuring, and managing brand
equity. 2nd ed. Upper Saddle River, Prentice -Hall.
Kotler, P. (2009). Marketing Management. 13th Edition. Pearson Prentice Hall.
Kotler, P., & Keller, K. L. (2016). Marketing Management. 15 th Global edition. Pearson Education.
Kotler, P., & Keller, K.L. (2009). A Framework for Marketing Management. 4 th ed. Pearson Prentice Hall.
Porter, M. E. (2011). The competitive advantage of nation: creating and sustaining superior
performance. Simon and Schuster.
Weng, H. H., Chen, J. S., & Chen, P.C. (2015). Effects of green innovation on environmental and
corporate performance: A stakeholder perspective. Sustainability, 7, 4997 – 5026. Retrieved from: https://doi.org/10.3390/su7054997.
Wheelen, T.L., & Hunger, J. D. (2012). Strategic Management and Business Policy: Achieving Sustainability. 13t th ed.
Prentice-Hall.
