การรับรู้ความสามารถของตนเองในฐานะปัจจัยส่งผ่านของความสามารถและสัมฤทธิ์ผลโดยใช้วิธีตั้งวัตถุประสงค์เพื่อวัดผลลัพธ์สำคัญ (OKRs)
คำสำคัญ:
วัตถุประสงค์และผลลัพธ์สำคัญ, ความสามารถในการกำหนดเป้าหมายในทิศทางเดียวกัน, การรับรู้ความสามารถของตนเองบทคัดย่อ
ระบบการประเมินผลความสามารถและสัมฤทธิ์ผลของพนักงานด้วยการใช้วิธีตั้งวัตถุประสงค์เพื่อวัดผลลัพธ์สำคัญ (OKRs) มาใช้เป็นตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพการทำงานในบริบทของการใช้ประโยชน์ทวีคูณจากความสามารถของแรงงานนี้ได้รับความสำเร็จในองค์กรเทคโนโลยีที่มีชื่อเสียง บริษัทไทยแลมบ์ดา ในฐานะบริษัทก่อสร้างรายใหญ่ในประเทศไทยได้ใช้ระบบประเมินของ OKRs มาตั้งแต่ปี 2019 โดยได้รับความสำเร็จในการประเมินผลพนักงานต่ำกว่าที่คาดหมายไว้ จึงเป็นสาเหตุการนำมาสู่วัตถุประสงค์การวิจัย ดังนี้ (1) เพื่อสำรวจความสามารถของพนักงานสองด้านคือ "ความสามารถในการกำหนดเป้าหมายในทิศทางเดียวกัน (OBA)" และ "ความสามารถในการสื่อสารที่ตรงกัน (CCA)" ที่ส่งผลต่อความสำเร็จของ OKRs ในระดับบุคคล (IOA) และ (2) เพื่อทดสอบว่าปัจจัยการรับรู้ความสามารถของตนเอง (SEF) มีคุณสมบัติเป็นตัวแปรส่งผ่านจากความสามารถของพนักงานด้าน OBA และ ด้าน CCA ไปสู่ IOA การวิเคราะห์ผลใช้ข้อมูลจากแบบสอบถามมาตราส่วน 5 ระดับจากตัวอย่างพนักงานจำนวน 200 คน สถิติหลักที่ใช้วิเคราะห์คือสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า SEF เป็นปัจจัยส่งผ่านบนเส้นทางของ OBA และ IOA ในขณะที่ CCA มีอิทธิพลต่อ IOA เท่านั้น ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าองค์กรควรส่งเสริมให้พนักงานเกิด การรับรู้ความสามารถของตนเอง และมีความสามารถในการสื่อสารให้ตรงกัน รวมทั้งส่งเสริมการมีส่วนร่วมของพนักงานเพื่อเพิ่มความสำเร็จของ OKRs ในระดับบุคคล
เอกสารอ้างอิง
Abd-Elmotaleb, M., & Saha, S. (2013). The Role of Academic Self-Efficacy as a Mediator Variable between Perceived Academic Climate and Academic Performance. Journal of Education and Learning, 2(3), 117-129. https://doi.org/10.5539/jel.v2n3p117.
Asmamaw, A. (2018). Factors and Influences of Self-Regulation Learning Among Sport Science Undergraduate Students in Ethiopian Universities. The International Journal Research Publication’s Research Journal of Social & Management, 8(7), 72-96.
Arnstein, P. (2009). The mediation of disability by self- efficacy in different samples of chronic pain patients. Disability and Rehabilitation, 22(17), 794-801. https://doi.org/10.1080/09638280050200296
Bandura, A. (1997). Self-Efficacy: The Exercise of Control. Freeman.
Barnard, C. I. (1968). The Functions of the Executive (Vol. 11). Harvard University Press.
Barsukova, O. (2014) Professional ambition: Ambition as a motive of professional and career development of person. JPMNT International, 2(2), 95-98.
Bucăta, G. & Ruzescu, A.M. (2017). The role of communication in enhancing work effectiveness of an organization. Land Forces Academy Review, 12(1), 49-56. https://doi.org/10.1515/raft-2017-0008.
Castro, F. (2019). The Beginner’s Guide to OKR. https://felipeCastro.com/en/okr/creating_alignment
Čudanov, M., Ondrej J., & Gheorghe S. (2010). Interrelationships of organization size and information and communication technology adoption. Journal of Applied Quantitative Method, 4(3), 159-187.
Da Fonseca, A. L. (2018). Objectives and Key Results in the classroom: A framework for practice development on goal setting.
https://ora.ox.ac.uk/objects/uuid:27a16f6b-1aa8-4e32-b384-70c894d624ed
Deloitte Access Economics publications. (2016). Business Outlook. https://www2.Deloitte.com/au/en/pages/finance/articles/dae-publications-subscribe.html
Dessler, G. (2013). Human Resource Management (13rd ed.). Prentice Hall.
De Vries, R. E., Van den Hoff, B., & De Ridder, J. A. (2006). Explaining knowledge sharing: The role of team communication styles, job satisfaction, and performance beliefs. Communication Research, 33(2), 115-135. http://dx.doi.org/10.1177/0093650205285366
Doerr, J. (2018). Measure What Matters: How Google, Bono, and the Gates Foundation Rock the World with OKRs. Penguin.
FitzPatrick, L., & Valskov, K. (2015). Internal communications: A manual for practitioners. Amazon Digital Services.
Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50. https://doi.org/10.2307/3151312
Hair, J., Black, W., Babin, B., Anderson, R., & Tatham, R. (2006). Multivariate Data Analysis. Pearson Prentice Hall.
Iqbal, M. Z., Akbar, S., & Budhwar, P. (2015). Effectiveness of Performance Appraisal: An Integrated Framework. International Journal of Management Reviews, 17(4), 510-533. https://doi.org/10.1111/ijmr.12050
Jones, A. B., Sherman R. A., & Hogan R. (2016). Where is Ambition in Factor Models of Personality? Personality and Individual Differences, 106(1), 26-31. https://doi.org/10.1016/j.paid.2016.09.057
Judge, T. A., & Kammeyer-Mueller, J. D. (2012). On the value of aiming high: The causes and consequences of ambition. Journal of Applied Psychology, 97(4), 758–775. https://doi.org/10.1037/a0028084
Kaplan, R. S., & Norton, D. P. (1996). The Balanced Scorecard. Harvard Business School Press.
Locke, E. A. & Latham G. P., (2002). Building a Practically Useful Theory of Goal Setting and Task Motivation. American Psychologist, 57(9), 705-717. http://dx.doi.org/10.1037/0003-066X.57.9.705
Locke, E. A. (2004). Goal setting theory and its applications to the world of business. Academy of Management Executive, 18(4), 124-125.
Loughlin, C., & Barling, J. (2001). Young workers’ work values, attitudes and behaviours. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 74(4), 543-558. https://doi.org/10.1348/096317901167514
Mello, F. S. (2016). OKRs, from mission to metrics. https://qulture.rocks/wp-content/uploads/2019/06/the-ultimate-guide-to-okrs.pdf
Niven, P., & Lamorte, B. (2016). Objectives and Key Results: Driving Focus, Alignment, and Engagement with OKRs. Wiley.
Nunnally, J. C. (1967). Psychometric Theory. McGraw-Hill.
Panchadsaram, R., & Prince, S. (2020). What Is an OKR? Definition and Examples. What Matters. https://www.whatmatters.com/faqs/okr-meaning-definition-example
Parmenter, D. (2009). Key Performance Indicators: Developing, Implementing, and Using Winning KPIs. Wiley.
Purcell, J. (2006). Best practice and best fit: chimera or cul-de-sac? Human Resource Management Journal, 9(3), 26-41. https://doi.org/10.1111/j.1748-8583.1999.tb00201.x
Radonić, M. (2017). OKR system as the reference for personal and organizational objectives. From References to Originality, 7(2), 28-37.
Raza, H., Mahmood, J., Owais, M., & Raza, A. (2015). Impact of employee empowerment on job satisfaction of employees in corporate banking sector employees of Pakistan. Journal of Applied Environmental and Biological Sciences, 5(2), 1-7.
Reynolds, N. R., Martin, F., Nanyonga, R. C., & Alonzo, A. A. (2012). Self-regulation: The Common-Sense Model of illness representation. In V. H. Rice (Ed.). Handbook of stress, coping, and health: Implications for nursing research, theory, and practice. Sage.
Richmond, V., McCroskey, J., & McCroskey, L. (2005). Organizational Communication for Survival: Making Work, Work. Allyn & Bacon.
Rogers, E. M., & Agarwala-Rogers, R. (1976). Communication in organizations. Free Press.
Swansburg, R. (1996). Management and Leadership for Nurse Management. Jones and Bartlett.
Trevor, J., & Varcoe, B. (2017, February 7). How Aligned Is Your Organization? https://hbr.org/2017/02/how-aligned-is-your-organization
Tunguz, T. (2018). An Ode to the OKR-How to Motivate Greater Ambition in Teams. https://tomtunguz.com/okrs-google-doerr
Yvanovich, R. (2019, December 26). A Brief History of Goal Management: From MBO to SMART, KPI, and OKR. https://blog.trginternational.com/a-brief-history-of-goal-management.
Zhou, H., & He, Y. (2018). Comparative Study of OKR and KPI. International Conference on E-commerce and Contemporary Economic Development (ECED 2018). DEStech Transactions on ECONOMICS, BUSINESS and MANAGEMENT.
Zimmerman, B. J. (2002). Becoming a Self-Regulation Learner: An Overview. Theory into Practice, 41(2), 64-70.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
