การพัฒนาแบบวัดการดำรงชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงสำหรับเยาวชน
คำสำคัญ:
แบบวัดการดำรงชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง, เยาวชน, คุณสมบัติทางการวัด, ความไม่แปรเปลี่ยนของการวัดบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ 1) พัฒนาแบบวัดการดำรงชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงสำหรับเยาวชนที่มีความเที่ยงตรงและเชื่อถือได้ 2) ตรวจสอบโครงสร้างของการวัดการดำรงชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และ 3 ) ตรวจสอบความไม่แปรเปลี่ยนของการวัดการดำรงชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย ได้แก่ นิสิตนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยของรัฐ จำนวน 366 คน ที่ได้มาจากการเก็บรวบรวมข้อมูลแบบ online เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบวัดการดำรงชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันเพื่อทดสอบโครงสร้างของการวัดและความไม่แปรเปลี่ยนของการวัด ผลจากวิจัยพบว่า แบบวัดการดำรงชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงสำหรับเยาวชน มีคุณภาพที่ดีทั้งความเที่ยงตรง และความเชื่อมั่นชนิดความสอดคล้องภายใน (ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาคมีค่า = .86) ผลจากวิจัยยังระบุว่าโครงสร้างของการวัดการดำรงชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) การดำรงชีวิตด้วยความพอประมาณ 2) การดำรงชีวิตอย่างมีเหตุผล 3) การดำรงชีวิตอย่างมีภูมิคุ้มกัน และ 4) การดำรงชีวิตอย่างมีคุณธรรม (ค่าดัชนีความเหมาะสมสอดคล้อง: χ²/df = 1.93, GFI = .93, CFI =.95 และ RMSEA = .05) และพบว่าการวัดการดำรงชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมีความไม่แปรเปลี่ยนของการวัดไปตามกลุ่มในรูปแบบโครงสร้างและน้ำหนักองค์ประกอบ ( χ²/df = 1.60, CFI =.94 และ RMSEA = .04) แบบวัดการดำรงชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงสำหรับเยาวชนมีหลายมิติ สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในทางปฏิบัติ รวมทั้งใช้ทดสอบทฤษฎีและพัฒนาองค์ความรู้การดำรงชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
เอกสารอ้างอิง
Barua, P., & TejativaddhanaI, P. (2019). Impact of application of sufficiency economy philosophy on the well‐being of Thai population: A systematic review and meta‐analysis of relevant studies. Journal of Population & Social Studies, 27(3), 195-219. http://doi.org/10.25133/JPSSv27n3.0013
Bhanthumnavin, D. (2008). Kānwičhai phư̄a kānphatthanā khrư̄angmư̄ wat thāng čhit bǣp phahu radap nai bō̜ribot khō̜ng pratyā sētthakit phō̜phīang [Empirical development of multi-level psychological assessments in the context of the philosophy of sufficiency economy]. National Research Council of Thailand.
Bhiromrat, K. (2010). Phrưttikam kāndamnœ̄n chīwit tām lak pratyā sētthakit phō̜phīang khō̜ng naksưksā mahāwitthayālai rātchaphat. nai khēt Krung Thēp Mahā Nakhō̜n [Students conduct of Rajabhat universities in Bangkok on the way of self-sufficiency economy]. Suan Sunandha Rajabhat.
Choochom, O. (2014). Antecedents and consequences of psychological immunity. Humanities and Social Sciences Review, 3(3), 191-197.
Choochom, O. (2015). A causal relationship model of living behavior based on sufficiency economy philosophy for university students. Procedia Social and Behavioral Sciences, 177, 260-264.
Choochom, O., Sucaromana, U., Chavanovanich, J., & Tellegen, P. (2019). A model of self-development for enhancing psychological immunity of the elderly. The Journal of Behavioral Science, 14(1), 84-96.
Lunsakawong, C., Panhoon, S., & Anusanananun, S. (2016). Kānphatthanā bǣp wat khunnalaksana kān yū yāng phō̜phīang samrap nakrīan chan matthayommasưksā tō̜n ton tām laksūt kǣn klāng kānsưksā naphư̄n thān Phutthasakkarāt sō̜ngphanhārō̜ihāsipʻet [Construction of a sufficient life scale aligned with the basic education core curriculum B.E. 2551(A.D. 2008) for lower secondary students]. SDU Research Journal, 12(1), 135-154.
Demir, E. (2017). Testing measurement invariance of the students affective characteristics model across gender sub-groups. Educational Sciences: Theory & Practice, 17, 47-62. http://doi.org/10.12738/estp.2017.1.0223
Hair, J., Black, W., & Anderson, R. (2010). Multivariate data analysis. Prentice-Hall.
Malhotra, N. K., & Dash, S. (2011). Marketing Research an Applied Orientation. Pearson Publishing.
Office of the Civil Service Commission. (2016). Pratyā khō̜ng sētthakit phō̜phīang læ kānprayukchai [Application of sufficiency economy philosophy]. Office of the Civil Service Commission.
Office of National Economic and Social Development Board. (2017). The twelfth economic and social development plan (2017-2021). Office of National Economic and Social Development Board.
Sasitho̜rnsaowapha, N. (2018). Kāndamnœ̄n chīwit tām lak pratyā sētthakit phō̜phīang [Way of life by means of the philosophy of sufficiency economy]. Kasem Bundit Journal, 19(2), 155-168.
Şekercioğlu, G. (2018). Measurement invariance: Concept and implementation. International Online Journal of Education and Teaching, 5(3), 609-634.
Strainer, D. (1994). Figuring out factors: the use and misuse of factor analysis. CANADIAN Journal of Psychiatry, 39(3), 135-140. https://doi.org/10.1177/070674379403900303
Sufficiency Economy Movement Sub-Committee. (2007). Sufficiency economy and implications. Office of National Economic and Social Development Board.
Tekhanmag, K. (2013). Patčhai thī samphan kap phrưttikamkārot nœ̄n chīwit tām pratyā sētthakit phō̜phīang khō̜ng naksưksā mahāwitthayālai rātchaphat Phra Nakhō̜n Sī ʻAyutthayā [Factors Related to Life Styles by Sufficiency Economy Philosophy of Students of Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University]. Si Ayutthaya Rajabhat University.
Teungfeng. R. & Kerdlapee, J. (2013). kān bō̜riphōk tām nǣo phrarātchadamri pratyā sētthakit phō̜phīang khō̜ng naksưksā radap ʻudomsưksā : kō̜ranī sưksā mahāwitthayālai [Consumption behavior of undergraduate students following the royal sufficiency economy philosophy: a case study at rajamangala university of technology Suvarnabhumi Nonthaburi center]. Journal of Social Development, 15(2), 67-71.
Yaemyuen, A. (2017). Patčhai chœ̄ng hēt bǣp būranākān thāng čhit phphīang čhit laksana læsathānakān thī kīeokhō̜ng kap phrưttikam kāndamnœ̄n chīwit tām lak pratyā sētthakit phō̜phīang khō̜ng yaowachon nai chumchon : wikhro̜ mōdēn samakān khrōngsāng [Sufficient mind, psychological characteristics, and situations predicting sufficiency economy behavior of youths: An analysis of structural equation modeling]. Journal of Social Development, 19(1), 23-37.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2021 วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
