ประสิทธิผลของการฝึกอบรมทางจิตพฤติกรรมศาสตร์เพื่อพัฒนาพฤติกรรมเอื้อสังคม ในกลุ่มนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา

บทคัดย่อ

งานวิจัยเชิงทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของการฝึกจิตลักษณะแบบบูรณาการเพื่อพัฒนาพฤติกรรมเอื้อสังคมในกลุ่มนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา โดยใช้รูปแบบการวิจัย 2 by 2 factorial design โดยมีการจัดกระทำ 2 ประเภท ได้แก่ 1) การฝึกอบรมเพื่อพัฒนาความมีน้ำใจนักกีฬา และ 2) การฝึกอบรมเหตุผลเชิงจริยธรรม กลุ่มตัวอย่างในงานวิจัยนี้คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นในโรงเรียนกีฬา จังหวัดสุพรรณบุรี จำนวน 120 คน ซึ่งถูกสุ่มเข้าหนึ่งในสี่กลุ่มโดยไม่ลำเอียง โดยมีการวัดผลทันทีด้านจิตลักษณะที่มีการฝึกและพฤติกรรมเอื้อสังคม จากนั้น 2 เดือนจะได้ทำการวัดซ้ำเพื่อติดตามผล เครื่องมือวัดในงานวิจัยนี้เป็นมาตรประเมินรวมค่า โดยเลือกเฉพาะข้อคำถามที่มีค่าอำนาจจำแนกสูง และพิสัยค่าความเชื่อมั่นของแบบวัดทั้งหมดอยู่ระหว่าง 0.84-0.87 ทดสอบสมมติฐานโดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมหลายตัวแปร ผลการศึกษา พบว่า ในระยะวัดผลทันทีหลังฝึก และระยะติดตามผล 2 เดือน นักเรียนที่ได้รับการฝึกจิตลักษณะ 2 ด้าน มีคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมเอื้อสังคม สูงกว่ากลุ่มอื่นๆ แสดงให้เห็นถึงประสิทธิผลของการฝึกอบรมในงานวิจัยนี้อย่างชัดเจน ทั้งนี้ สามารถแสดงข้อเสนอแนะเชิงนโยบายที่สำคัญจากผลการวิจัย คือ โรงเรียนควรส่งเสริมการฝึกจิตลักษณะแบบบูรณาการพร้อมกันทั้ง 2 ด้าน ทั้งความมีน้ำใจนักกีฬาและเหตุผลเชิงจริยธรรม จะสามารถพัฒนาพฤติกรรมเอื้อสังคมในกลุ่มนักเรียนให้เกิดประโยชน์กับส่วนรวมได้มาก