MODEL OF LEARNING MANAGEMENT IN THE 21st CENTURY BY USING SOCIAL MEDIA TO RAISE THE ACHIEVEMENT OF STUDENTS IN SCHOOLS UNDER THE SUKHOTHAI PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 1

Main Article Content

อนุวัฒน์ สุวรรณมาตย์

Abstract

          The purpose of this research was:


          1)Study basic information about the condition of learning management in the 21st century by using social media to raise the achievement of students in schools under the Sukhothai Primary Educational Service Area Office 1 from academic documents related research interview of supervisors, school administrators, 25 teachers in the basic occupation and 390basic vocational careers and technology teachers. 2)Build and find quality model of learning management by examining the suitability and possibility experts. 3)Try The Learning Management Model by studying the practical skills of teachers and the achievements of NT and O-NET. 4)Assess the quality of results using The Model of Learning Management by considering the quality of achievements of NT, O-NET and assess the satisfaction of the 688 people involved.


The results of the research shown that:                                                                                 


         1. The learning management conditions at a non-operational level accounted for 64 percent and the level of practice was 36 percent. 


         2. The format was most appropriate and feasible. The manual style was suitable for a higher level.


         3. The trials found that; Teachers have the skills to follow the pattern at the highest level, Basic National Assessment Result NT had an average score of 53.19 percent. Basic National test results O-NET had an average score of 42.21 percent


         4. Assessment results using The Learning Management Model found that; with the National Basic Quality Assessment Results (NT), the quality of the students was at a level of 52.77 percent whereas Higher quality of basic national O-NET test result was 8.2 percent. The results of the assessment of the model found that all parties satisfaction was at the highest level.

Article Details

Section
บทความวิจัย

References

กฤติยา จงรักษ์. (2559). ศึกษาการพัฒนาการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับสื่อสังคมออนไลน์ รายวิชาชีววิทยาเพื่อส่งเสริมการคิดวิเคราะห์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา

มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

เกียรติศักดิ์ เสสสุวรรณ. (2556). การพัฒนาโมเดลสภาพแวดล้อมการเรียนแบบสื่อสังคมออนไลน์ที่ส่งเสริมจิตสาธารณะในการเรียนแบบภาระงานเป็นฐาน สำหรับผู้เรียนระดับชั้นมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฏีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

คเชนทร์ กองพิลา. (2559). แบบจำลองการเรียนการสอนแบบโครงงานโดยใช้สื่อสังคมออนไลน์เป็นฐาน เพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ชนันท์ทิดา ประพิณ. (2560). การวิจัยรูปแบบการจัดการเรียนรู้วิชาวิทยาการคำนวณ. ลำพูน : โรงเรียนชุมชน

บ้านตื่น สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลำพูน เขต 2.

ณรงค์ศักดิ์ พรมวัง. (2557). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ผ่านห้องเรียนเสมือนจริง โดยใช้สื่อสังคมออนไลน์ตามแนวทางทฤษฎีอภิปัญญาและทฤษฎีสรรคนิยม สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. สกลนคร : มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสด ศรีสฤษดิ์วงศ์.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2558). แนวทางพัฒนาอัตลักษณ์ผู้เรียนการศึกษาภาคบังคับ โดยใช้พื้นที่เป็นฐาน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2557). แผนแม่บทเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ พ.ศ.2557-2559. ค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2560, จาก http://www.ops.moe.go.th/

ops2017/ผู้บริหารระดับสูง-สป/เกี่ยวกับ-cio/การบริหารงานด้าน-ict/แผนแม่บท

สิรัชญา พิมพะลา. (2561). ศึกษาการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดของ STEM โดยใช้สื่อสังคมออนไลน์ เพื่อส่งเสริมทักษะความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สุพิชชา ตันติธีระศักดิ์. (2558). ศึกษาการจัดกิจกรรมการเรียนแบบผสมผสานผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์ตามแนวคิดเพื่อนช่วยเพื่อนเพื่อส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาการเขียนโปรแกรมของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา

มหาวิทยาลัยศิลปากร.

เอก กนกพิชญ์กุล. (2561). ธรัช อารีราษฎร์ และจรัญ แสนราช. (2560). การพัฒนาคู่มือการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ เพื่อส่งเสริมทักษะชีวิต สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา. วารสารวิชาการการจัดการเทคโนโลยีสารสนเทศและนวัตกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 5(1), 29-39.