แนวทางการพัฒนาสมรรถนะประจำสายงานของครูผู้สอนในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 17 จังหวัดจันทบุรี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) การพัฒนาสมรรถนะประจำสายงานของครูผู้สอน และ 2) เสนอแนวทางการพัฒนาสมรรถนะประจำสายงานเพื่อเสริมสร้างประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของครูผู้สอนในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 17 จังหวัดจันทบุรี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ได้แก่ ครูผู้สอนที่ปฏิบัติงานในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 17 จังหวัดจันทบุรี ปีการศึกษา 2562 โดยกำหนดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางกำหนดกลุ่มตัวอย่างของเครจซี่ และมอร์แกน จำนวน 278 คน โดยใช้แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ที่ได้มาจากการประยุกต์ข้อคำถามมาจากคู่มือการประเมินสมรรถนะครู สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (2553) แล้วนำไปให้ผู้เชี่ยวชาญตรวจสอบ ปรับปรุงและแก้ไข และนำไปทดลองใช้เพื่อหาค่าความเชื่อมั่น และนำผลมาวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐานในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า 1) การพัฒนาสมรรถนะประจำสายงานของครูผู้สอนในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 17 จังหวัดจันทบุรี โดยภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก ด้านสมรรถนะการบริหารจัดการชั้นเรียน มีค่าเฉลี่ยสูงสุด และด้านสมรรถนะภาวะผู้นำครู มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด 2) แนวทางการพัฒนาสมรรถนะประจำสายงานเพื่อเสริมสร้างประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของครูผู้สอนมีดังนี้ (1) ด้านสมรรถนะด้านการบริหารหลักสูตรและการจัดการเรียนรู้ ครูจะต้องคำนึงถึงผลการเรียนรู้ของผู้เรียนเป็นเป้าหมายสำคัญ (2) ด้านสมรรถนะการพัฒนาผู้เรียน ครูจะต้องประยุกต์ใช้หลักการเรียนการสอน วิธีสอน รูปแบบการเรียนการสอน ให้เหมาะสมกับระดับวัยของผู้เรียนและเนื้อหาสาระ (3) ด้านสมรรถนะการบริหารจัดการชั้นเรียน ครูต้องมีการบริหารจัดการชั้นเรียนให้มีประสิทธิภาพ (4) ด้านสมรรถนะการวิเคราะห์ สังเคราะห์ และการวิจัยเพื่อพัฒนาผู้เรียน ครูต้องมีการทำวิจัยในชั้นเรียนอย่างสม่ำเสมอ (5) ด้านสมรรถนะภาวะผู้นำครู ครูต้องพัฒนาตนเองให้เป็นผู้นำทางวิชาการและและพัฒนาความสามารถด้าน การครองตน ครองคน ครองงานเป็นแบบอย่างที่ดี (6) ด้านสมรรถนะการสร้างความสัมพันธ์และความร่วมมือกับชุมชนเพื่อการจัดการเรียนรู้ ครูต้องมีความสัมพันธ์และร่วมมือที่ดีกับชุมชนเพื่อการจัดการเรียนรู้
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กนิน แลวงค์นิล. (2560). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะของครูใหม่ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา
มัธยมศึกษาเขต 2 ตามแนวคิดการพัฒนาครูโดยโรงเรียนเป็นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร
มหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กฤตเมธ บุญนุ่น. (2558). กลยุทธ์การพัฒนาครูโรงเรียนเอกชนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญา
ปรัชญาดุษฏีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารนวัตกรรมเพื่อการพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.
จิตติกา ชัยภักดี. (2560). แนวทางการเสรมสร้างสมรรนะในการปฏิบัติงานของครูในโรงเรียน สังกัดองค์การ
บริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหาร
การศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ธาริณี จินดาธรรม. (2561). กลยุทธ์การพัฒนาสมรรถนะครูโรงเรียนเทศบาล 1 (เวียงเชียงแสน) สังกัดเทศบาล
ตำบลเวียงเชียงแสนอำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย. วารสารบริหารการศึกษามศว, 15(28),
-99.
นงลักษณ์ พิมพ์ศรี. (2559). การพัฒนาสมรรถนะประจำสายงานครูด้านภาวะผู้นำ. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญา
ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาวะผู้นำเพื่อการพัฒนาวิชาชีพ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
นิทัศน์ หามนตรี. (2558). การนำเสนอแนวทางการพัฒนาสมรรถนะของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา
ประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์,
(2), 177-185.
วิไลรัตน์ วงษ์แก้ว. (2561). การพัฒนาแนวทางเสริมสร้างสมรรถนะครูด้านการจัดการชั้นเรียน สำหรับสถานศึกษา
ขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา อุดรธานี เขต 4. วารสารบริหารบัณฑิตศึกษา
มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 14(67), 101-109.
สุธี บูรณะแพทย์. (2555). สมรรถนะของครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา
ประถมศึกษากาญจนบุรีเขต 3. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือประเมินสมรรถนะครู (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ:
กระทรวงศึกษาธิการ.
อุทัยรัตน์ ทองเนื้อตัน. (2558). สมรรถนะของพนักงานครูโรงเรียนสังกัดเทศบาลนคร จังหวัดนครปฐม. รายงาน
การศึกษาอิสระปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Best, J. W. (1981). Research in education. New Jersey: Prentice Hall
Likert, Rensis. (1932). Technique for the Measurement of Attitudes. Archives of psychology, 25(140), 1-55.