แนวทางการพัฒนาสมรรถนะประจำสายงานของครูผู้สอนในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 17 จังหวัดจันทบุรี

Main Article Content

ธฤตมน บุญญานนท์
วรชัย วิภูอุปรโคตร

บทคัดย่อ

          การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) การพัฒนาสมรรถนะประจำสายงานของครูผู้สอน และ 2) เสนอแนวทางการพัฒนาสมรรถนะประจำสายงานเพื่อเสริมสร้างประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของครูผู้สอนในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 17 จังหวัดจันทบุรี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ได้แก่ ครูผู้สอนที่ปฏิบัติงานในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 17 จังหวัดจันทบุรี ปีการศึกษา 2562 โดยกำหนดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางกำหนดกลุ่มตัวอย่างของเครจซี่ และมอร์แกน จำนวน 278 คน โดยใช้แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ที่ได้มาจากการประยุกต์ข้อคำถามมาจากคู่มือการประเมินสมรรถนะครู สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (2553) แล้วนำไปให้ผู้เชี่ยวชาญตรวจสอบ ปรับปรุงและแก้ไข และนำไปทดลองใช้เพื่อหาค่าความเชื่อมั่น และนำผลมาวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐานในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน


          ผลการวิจัยพบว่า 1) การพัฒนาสมรรถนะประจำสายงานของครูผู้สอนในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 17 จังหวัดจันทบุรี โดยภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก ด้านสมรรถนะการบริหารจัดการชั้นเรียน มีค่าเฉลี่ยสูงสุด และด้านสมรรถนะภาวะผู้นำครู มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด 2) แนวทางการพัฒนาสมรรถนะประจำสายงานเพื่อเสริมสร้างประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของครูผู้สอนมีดังนี้  (1) ด้านสมรรถนะด้านการบริหารหลักสูตรและการจัดการเรียนรู้ ครูจะต้องคำนึงถึงผลการเรียนรู้ของผู้เรียนเป็นเป้าหมายสำคัญ (2) ด้านสมรรถนะการพัฒนาผู้เรียน ครูจะต้องประยุกต์ใช้หลักการเรียนการสอน วิธีสอน รูปแบบการเรียนการสอน ให้เหมาะสมกับระดับวัยของผู้เรียนและเนื้อหาสาระ (3) ด้านสมรรถนะการบริหารจัดการชั้นเรียน ครูต้องมีการบริหารจัดการชั้นเรียนให้มีประสิทธิภาพ (4) ด้านสมรรถนะการวิเคราะห์ สังเคราะห์ และการวิจัยเพื่อพัฒนาผู้เรียน ครูต้องมีการทำวิจัยในชั้นเรียนอย่างสม่ำเสมอ (5) ด้านสมรรถนะภาวะผู้นำครู ครูต้องพัฒนาตนเองให้เป็นผู้นำทางวิชาการและและพัฒนาความสามารถด้าน การครองตน ครองคน ครองงานเป็นแบบอย่างที่ดี (6) ด้านสมรรถนะการสร้างความสัมพันธ์และความร่วมมือกับชุมชนเพื่อการจัดการเรียนรู้ ครูต้องมีความสัมพันธ์และร่วมมือที่ดีกับชุมชนเพื่อการจัดการเรียนรู้

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กนิน แลวงค์นิล. (2560). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะของครูใหม่ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา

มัธยมศึกษาเขต 2 ตามแนวคิดการพัฒนาครูโดยโรงเรียนเป็นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร

มหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กฤตเมธ บุญนุ่น. (2558). กลยุทธ์การพัฒนาครูโรงเรียนเอกชนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญา

ปรัชญาดุษฏีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารนวัตกรรมเพื่อการพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.

จิตติกา ชัยภักดี. (2560). แนวทางการเสรมสร้างสมรรนะในการปฏิบัติงานของครูในโรงเรียน สังกัดองค์การ

บริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหาร

การศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ธาริณี จินดาธรรม. (2561). กลยุทธ์การพัฒนาสมรรถนะครูโรงเรียนเทศบาล 1 (เวียงเชียงแสน) สังกัดเทศบาล

ตำบลเวียงเชียงแสนอำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย. วารสารบริหารการศึกษามศว, 15(28),

-99.

นงลักษณ์ พิมพ์ศรี. (2559). การพัฒนาสมรรถนะประจำสายงานครูด้านภาวะผู้นำ. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญา

ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาวะผู้นำเพื่อการพัฒนาวิชาชีพ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.

นิทัศน์ หามนตรี. (2558). การนำเสนอแนวทางการพัฒนาสมรรถนะของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา

ประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์,

(2), 177-185.

วิไลรัตน์ วงษ์แก้ว. (2561). การพัฒนาแนวทางเสริมสร้างสมรรถนะครูด้านการจัดการชั้นเรียน สำหรับสถานศึกษา

ขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา อุดรธานี เขต 4. วารสารบริหารบัณฑิตศึกษา

มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 14(67), 101-109.

สุธี บูรณะแพทย์. (2555). สมรรถนะของครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา

ประถมศึกษากาญจนบุรีเขต 3. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือประเมินสมรรถนะครู (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ:

กระทรวงศึกษาธิการ.

อุทัยรัตน์ ทองเนื้อตัน. (2558). สมรรถนะของพนักงานครูโรงเรียนสังกัดเทศบาลนคร จังหวัดนครปฐม. รายงาน

การศึกษาอิสระปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.

Best, J. W. (1981). Research in education. New Jersey: Prentice Hall

Likert, Rensis. (1932). Technique for the Measurement of Attitudes. Archives of psychology, 25(140), 1-55.