การพัฒนาพื้นที่วิจัยเชิงยุทธศาสตร์เมืองชายแดนแบบบูรณาการพหุภาคี เพื่อขจัดความยากจนและสร้างโอกาสทางสังคม กรณีศึกษาจังหวัดมุกดาหาร (SRA) ด้วยแนวคิด “คุยกันทั้งจังหวัด” ระยะที่ 2 ปีที่ 2

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อพัฒนาและยกระดับแพลตฟอร์มขจัดความยากจนแบบเบ็ดเสร็จและแม่นยำ ด้วยองค์ความรู้ วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี วิจัย และนวัตกรรม เพิ่มโอกาสของการเข้าถึงการพัฒนาอาชีพ การศึกษาเรียนรู้ เทคโนโลยีและนวัตกรรม เพื่อแก้ไขปัญหาความยากจนและลดความเหลื่อมล้ำได้อย่างตรงจุดและเหมาะสมกับบริบทพื้นที่แบบบูรณาการระดับประเทศ ด้วยแนวคิด “คุยกันทั้งจังหวัด” ระยะที่ 2 2. เพื่อปรับปรุงและพัฒนาระบบสารสนเทศเพื่อการตัดสินใจในการเพิ่มประสิทธิภาพของการแก้ไขปัญหาความยากจน และเชื่อมโยงกับฐานข้อมูลความเหลื่อมล้ำของประเทศ ด้วยแนวคิด “คุยกันทั้งจังหวัด” ระยะที่ 2 3. เพื่อพัฒนาและยกระดับกลไกขับเคลื่อนสถาบันวิชาการในพื้นที่ให้เป็นสถาบันการศึกษาเพื่อแก้ไขปัญหาความยากจน และสร้างนักบริหารจัดการเชิงพื้นที่ด้วยแนวคิด “คุยกันทั้งจังหวัด” ระยะที่ 2 และ 4. เพื่อพัฒนากลไกความร่วมมือและระบบงานสนับสนุนการแก้ไขปัญหาความยากจนระดับพื้นที่ในการพัฒนาและยกระดับความเป็นอยู่ของครัวเรือนยากจนด้วยวิทยาศาสตร์ วิจัย และนวัตกรรมแก้จนบนฐานทุนดำรงชีพของครัวเรือน ด้วยแนวคิด “คุยกันทั้งจังหวัด” ระยะที่ 2 เป็นการวิจัยแบบผสมผสานระหว่างการวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ มีเครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ โดยมีกลุ่มตัวอย่าง คือ ครัวเรือนยากจน จำนวน 3,320 ครัวเรือน โดยการคัดเลือกจากครัวเรือนยากจน และกลุ่มเป้าหมาย คือ ครัวเรือนยากจน จำนวน 5,060 ครัวเรือน โดยการคัดเลือกจากครัวเรือนยากจน แล้วนำข้อมูลที่รวบรวมได้จากแบบสอบถามมาวิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน แล้วนำข้อมูลที่รวบรวมได้จากเอกสารและแบบสัมภาษณ์ มาวิเคราะห์แบบเชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) การสนับสนุนการจัดทำระบบข้อมูลความยากจน และติดตามการช่วยเหลือในการแก้ปัญหาความยากจนของจังหวัดมุกดาหาร พบว่า การสนับสนุนการจัดทำระบบข้อมูลความยากจน และติดตามการช่วยเหลือในการแก้ปัญหาความยากจนโดยการลงพื้นที่เก็บข้อมูลกับกลุ่มเป้าหมายจำนวน 6,484 ครัวเรือน แล้วทำการเก็บรวบรวมแบบสอบถามเพื่อนำไปบันทึกข้อมูลในฐานข้อมูล PPP Connext และ DSS ในระบบสนับสนุนการทำงานเชิงพื้นที่ ทำให้เกิดระบบข้อมูลความยากจนในระดับพื้นที่ของจังหวัดมุกดาหาร 2) การสร้างระบบนิเวศน์การแก้ไขปัญหาความยากจนในระดับจังหวัด การสร้างระบบนิเวศน์การแก้ไขปัญหาความยากจนด้วยกลไกสถาบันการศึกษาในพื้นที่ มีองค์ประกอบของระบบนิเวศน์ ดังนี้ ระบบนิเวศน์วัฒนธรรม ทุนมนุษย์ การผลิตองค์ความรู้และนวัตกรรม ระบบโครงสร้างสนับสนุน ยุทธศาสตร์ระดับสถาบันและระดับภูมิภาค ภาคีเครือข่ายและรูปแบบการสื่อสารเครือข่าย 3) ประกอบด้วย 2 ระบบ คือ (1) ระบบสนับสนุนการทำงานเชิงพื้นที่ และ (2) ระบบข้อมูลเพื่อการตัดสินใจในระดับพื้นที่ และ 4) ได้มีการจัดให้มีบันทึกข้อตกลงความร่วมมือ (MOU) ในการแก้ไขปัญหาความยากจนของจังหวัดมุกดาหาร ในการรับข้อมูลจากงานวิจัยเพื่อส่งต่อข้อมูลครัวเรือนยากจน เพื่อร่วมกับติดตาม วิเคราะห์ และช่วยเหลือครัวเรือนยากจนในระดับพื้นที่ให้กับหน่วยงานหน่วยงานราชการ ภาคเอกชน รัฐวิสาหกิจ