จารึกบ้านโก่ม: ความสัมพันธ์ของผู้คนรอบอุทยานประวัติศาสตร์ภูพระบาท ช่วงต้นพุทธศตวรรษที่ 22

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาความความสัมพันธ์ของผู้คนรอบอุทยานประวัติศาสตร์ภูพระบาท ช่วงต้นพุทธศตวรรษที่ 22 ในฐานะข้าพระ และ 2. เพื่อศึกษาพัฒนาการทางประวัติศาสตร์ของชุมชนบ้านโก่มต่อการสืบทอดพระพุทธศาสนา ในปัจจุบัน เป็นการวิจัยแบบพรรณนาวิเคราะห์ มีเครื่องมือในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์ มีกลุ่มเป้าหมาย จำนวน 15 คน ที่มาจากการเลือกแบบเจาะจง แล้วนำข้อมูลที่รวบรวมได้จากเอกสารและแบบสัมภาษณ์มาวิเคราะห์แบบเชิงเนื้อหาผลการวิจัยพบว่า 1) อุทยานประวัติศาสตร์ภูพระบาท มีความสำคัญและความสัมพันธ์ต่อมนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์และผู้คนในสมัยประวัติศาสตร์ อันเป็นหมุดหมายสำคัญที่ผู้คนแสวงหาพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์เพื่อใช้ประกอบกิจกรรมตามความเชื่อร่วมกัน เมื่อต้นพุทธศตวรรษที่ 22 เป็นต้นมา ปรากฏหลักฐานของผู้คนอย่างมาก โดยเฉพาะรูปแบบของศิลปกรรมพื้นถิ่นที่ยังคงปรากฏร่องรอยอิทธิพลทางวัฒนธรรมของล้านช้างเป็นจำนวนมากรวมถึงการกลัปนาที่ดินและข้าพระและร่องรอยของวัฒนธรรมของกลุ่มชาติอื่น ๆ อันสะท้อนให้เห็นความสำคัญของอุทยานประวัติศาสตร์ ภูพระบาท และ 2) จารึกบ้านโก่มเป็นหลักฐานสำคัญอย่างหนึ่งที่บอกถึงพัฒนาการและความสัมพันธ์ของผู้คนที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานในพื้นที่เขาภูพระบาทและส่งผลต่อความศักดิ์สิทธิ์ของพื้นที่ในบริเวณอุทยานประวัติศาสตร์ภูพระบาทจนถึงปัจจุบัน การวิจัยครั้งนี้สามารถเป็นฐานข้อมูลในการศึกษาชุมชนใกล้เคียงซึ่งปรากฏร่องรอยทางประวัติศาสตร์ โบราณคดีในช่วงสมัยเดียวกันได้และสามารถศึกษาความสำคัญและความเชื่อมโยงที่เป็นเครือข่ายระหว่างชุมชนโบราณต่อไป