การวิเคราะห์ถึง กฎเกณฑ์ตามข้อสัญญา และกฎหมายเกี่ยวกับการกู้ยืมเงินทุนเพื่อการศึกษากับการที่นักศึกษาค้างชำระทุนคืนเมื่อจบการศึกษา กรณีศึกษา: มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาถึงสาเหตุของปัญหาการไม่ชำระหนี้คืนกองทุนกู้ยืมเงินเพื่อการศึกษา 2. เพื่อศึกษาข้อเปรียบเทียบของบทบัญญัติของกฎหมายเกี่ยวกับการกู้ยืมเงินเพื่อการศึกษา และ 3. เพื่อเสนอแนะแนวทางแก้ไขและหามาตรการป้องกันปัญหาที่จะเกิดขึ้นจากกฎหมาย เป็นการวิจัยแบบผสมผสานระหว่างการวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ มีเครื่องมือการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์ และแบบสอบถาม โดยมีกลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาสาขาวิชานิติศาสตร์ที่กู้ยืมเงินกองทุนกู้ยืมเงินเพื่อการศึกษา จำนวน 60 คน ที่มาจากการคำนวณโดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน่ มีระดับความคลาดเคลื่อน 0.014 และกลุ่มเป้าหมาย จำนวน 10 คน ที่มาจากการเลือกแบบเจาะจง แล้วนำข้อมูลที่รวบรวมได้จากแบบสอบถามมาวิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบโดยการทดสอบค่าที (t-test) และการทดสอบ ค่าเอฟ (F- test) และข้อมูลที่รวบรวมได้จากเอกสารต่าง ๆ รวมทั้งแบบสัมภาษณ์มาวิเคราะห์แบบเชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัญหาการไม่ชำระหนี้คืนกองทุนนั้นไม่ได้เกิดจากความรู้ความเข้าใจกฎหมายของตัวนักศึกษาที่กู้ยืม มีค่าเฉลี่ย (x̅= 3.88) อยู่ในระดับมาก แสดงให้เห็นว่านักศึกษามีความรู้ความเข้าใจถึงข้อกฎหมายกู้ยืมเงินเพื่อการศึกษาอยู่ในระดับมากและมีความแตกต่างน้อย 2) พ.ร.บ.กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา พ.ศ. 2560 ไม่ได้ขัดหรือแย้งกับกฎหมายที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ รวมถึงข้อสัญญาที่เป็นไปตามข้อกฎหมาย และ 3) ปัญหาในทางปฏิบัติจากข้อกฎหมายในประเด็นคุณสมบัติสถานศึกษาในกรณีอาจารย์ประจำหลักสูตรไม่ครบเนื่องจากเหตุสุดวิสัยทำให้นักศึกษาไม่สามารถกู้ยืมเงินจากทางกองทุน