Thai Journal of East Asian Studies

Spiritual Ends: Religion and the Heart of Dying in Japan

Benjamin Ivry — 2025-06-30

This publication by Assistant Professor Timothy O. Benedict, who teaches in the School of Sociology at Kwansei Gakuin University, Japan, is an ethnographic case study and memoir. It is based on interviews with hospice patients and workers, compiled when the author served as a chaplain at a Presbyterian hospital in western Japan between 2009 and 2011.

These origins give an inescapably Christian outlook to a research work about a country, most of whose inhabitants adhere to Shintoism. Assistant Professor Benedict maintains an empathetic tone in his descriptions of the bafflement expressed by patients confronted with his essentially Christian approach to counseling. He stresses that Japan as a super-aging society where the birthrate is in decline will require caregivers to assist aged persons at the end of their lives. This role may be fulfilled by hospices, which try to preserve a sense of patient individuality and personhood, or kokoro (heart, spirit, mind, wisdom, aspiration, essence, attention, sincerity and sensibility). In addition, hospice chaplains may increasingly serve a population without many affinities to traditional organized religion, as usually defined in theistic societies.

Pedagogical Implications for Coping with Reading Anxiety Among Korean as a Foreign Language University Students

วัฒนศักดิ์ เฟื่องบางหลวง — 2025-06-30

This study analyzed research implications from journal articles to discern pedagogical implications for coping with reading comprehension anxiety among Korean as a foreign language (KFL) university students. In April 2024, 15 articles were chosen from online journal databases in South Korea, including Korean Studies Information Service System (KISS) and Korea Citation Index (KCI). Content analysis was used to analyze articles following the pedagogical implications of emotional control and instructional design. Results were that most discussed was de-stressing the learning context by teaching student reading strategy and redesigning appropriate instructional contents to suit target KFL students, followed by emotional control. Two pedagogical implications were suggested: a) giving appropriate feedback to student responses; and b) sequencing the instructional design based on pre-reading, while reading, and post-reading.

แนวทางอสมมาตรเชิงยุทธศาสตร์ทางเศรษฐกิจเพื่อตอบโต้การทำสงครามเศรษฐกิจ : กรณีศึกษาข้อพิพาทระบบป้องกันภัยทางอากาศ THAAD ของเกาหลีใต้

นภควัฒน์ วันชัย — 2025-06-30

งานวิจัยเชิงคุณภาพนี้ศึกษายุทธศาสตร์เชิงอสมมาตรของเกาหลีใต้ในการจัดการข้อพิพาททางเศรษฐกิจผ่านกรณีข้อพิพาทที่เกี่ยวข้องกับระบบป้องกันภัยทางอากาศในบรรยากาศชั้นสูง (THAAD) โดยใช้กรอบแนวคิดสงครามเศรษฐกิจ มีวัตถุประสงค์ คือ (1) ศึกษามาตรการการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจของจีนต่อเกาหลีใต้ และ (2) การรับมือมาตรการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจของเกาหลีใต้จากจีนผลการศึกษาพบว่า การทำสงครามเศรษฐกิจของจีนต่อเกาหลีใต้ จีนเลือกภาคอุตสาหกรรมของเกาหลีใต้ที่เสียเปรียบในแง่ของการพึ่งพาฐานอุปสงค์ของจีนจากจำนวนประชากร อำนาจรัฐ และสื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการอาศัย “ปัจจัยภายใน” เป็นเครื่องมือในการทำสงครามเศรษฐกิจ อันเป็นผลมาจากความมั่นคงทางภูมิรัฐศาสตร์ และการรับมือของเกาหลีใต้ จากการทำสงครามเศรษฐกิจของจีนอาศัยแนวทางอสมมาตรเชิงยุทธศาสตร์ทางเศรษฐกิจ ไม่ใช่ในเชิงเกมผลเป็นศูนย์ (Zero Sum Game) แต่เป็นการลดการพึ่งพาเศรษฐกิจจีนโดยเน้นยุทธศาสตร์มากกว่าความเบ็ดเสร็จ โดยขยายการลงทุนมายังเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ การใช้ความเชี่ยวชาญทางอุตสาหกรรม และทิศทางนโยบายการต่างประเทศสอดคล้องกับความมั่นคงทางเศรษฐกิจของเกาหลีใต้

ศักยภาพการท่องเที่ยวชาติพันธุ์ในเมืองสิบสองปันนา มณฑลยูนนาน สาธารณรัฐประชาชนจีน

ภัทรธิรา ผลงาม — 2025-06-30

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพการท่องเที่ยวชาติพันธุ์และกิจกรรมการท่องเที่ยวชาติพันธุ์ในเมืองสิบสองปันนา มณฑลยูนนาน สาธารณรัฐประชาชนจีน เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกร่วมกับการลงภาคสนามและการสังเกตแบบมีส่วนร่วม กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย ผู้ประกอบการท่องเที่ยว มัคคุเทศน์ และนักท่องเที่ยวที่มาเยือนเมืองสิบสองปันนา รวมทั้งสิ้น 17 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า เมืองสิบสองปันนามีความสามารถในการดึงดูดนักท่องเที่ยวโดยใช้ทรัพยากรและวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีความเป็นเอกลักษณ์ดั้งเดิมจากความหลากหลายของชนเผ่าต่าง ๆ ทั้งสิ้น 13 ชนเผ่า คือ ไทลื้อ อาข่า ลีซอ ฮาหนี ไป๋ ลาหู่ เผ่าหุย จ้วง เย้า เผ่าแม้ว ฮั่น ปะหล่อง และจีโน่ โดยชนเผ่าไทลื้อมีจำนวนมากที่สุดและจีโน่มีจำนวนน้อยที่สุด ซึ่งในแต่ชนเผ่ามีประวัติความเป็นมา ลักษณะการตั้งบ้านเรือน วัฒนธรรมประเพณี ศาสนา ความเชื่อและพิธีกรรม ที่แตกต่างกันไป และกิจกรรมการท่องเที่ยวมีดังนี้ (1) การท่องเที่ยวชมการแสดงวัฒนธรรมประจำชาติของชนเผ่า ประกอบด้วยการแสดงของชนเผ่าไทลื้อและชนเผ่าจีโน่ (2) การท่องเที่ยวชมประเพณีชนเผ่า (3) การท่องเที่ยวชมประเพณีทางศาสนา (4) การท่องเที่ยวทางอาหารชนเผ่าไทลื้อ (5) การท่องเที่ยวชมวิถีชีวิตของชนเผ่าไทลื้อ และ (6) การท่องเที่ยวชมศูนย์วัฒนธรรมชนเผ่า

ภาพอัปลักษณ์ของพระนางบูเช็กเทียน : การย้อนพินิจปฐมบทและการวิเคราะห์บริบท

น้ำทิพย์ อรรถบวรพิศาล — 2025-06-30

แม้ความเจริญทางเศรษฐกิจและความรุ่งเรืองทางวัฒนธรรมภายใต้บัลลังก์ของจักรพรรดินีบูเช็กเทียนจะเป็นที่ยอมรับแก่ราษฎรร่วมสมัย อีกทั้งปัญญาชน นักประวัติศาสตร์ และนักการเมืองหลังขบวนการ 4 พฤษภาต่างประเมินพระนางในฐานะนักการเมืองผู้มีความสามารถโดดเด่น ทว่า เรากลับพบการสร้างความทรงจำร่วมเชิงลบต่อพระนางบูเช็กเทียนผ่านวรรณกรรมหลากประเภทตลอดยุคศักดินา บทความนี้จึงมุ่งนำเสนอที่มาแห่งเรื่องเล่าต้นแบบเชิงลบผ่านการย้อนพินิจตัวบทความทรงจำของภาพอัปลักษณ์ “ไก่ตัวเมียขันเบิกอรุณครอบครัวล่มสลาย”, “นางแพศยายั่วยวน” และ “นางงูพิษ จิตอำมหิต” ซึ่งปรากฏในประวัติศาสตร์นิพนธ์ฉบับทางการในราชสำนักถัง ควบคู่กับการสำรวจอุดมการณ์หลักของตัวบทวาทกรรมผ่านการสืบค้นวรรณกรรมสำนักหรูที่นิพนธ์โดยวิชากรก่อนสมัยราชวงศ์ฉินจวบถึงสมัยราชวงศ์ฮั่น รวมถึงวรรณกรรมสอนสตรีที่นิพนธ์โดยชนชั้นนำสตรีในราชสำนักฮั่นจวบถึงราชสำนักถัง ตลอดจนวิเคราะห์บริบททางสังคมการเมืองและวัฒนธรรมแวดล้อมตัวบทความทรงจำและตัวบทวาทกรรม ผลการวิจัยเผยวาระทางการเมืองเบื้องหลังการช่วงชิงพื้นที่
ความทรงจำทางการโดยชนชั้นนำฝ่ายปฏิปักษ์ในราชสำนักผู้สนับสนุนการสืบทอดระเบียบแบบแผนตามกฎธรรมชาติจากรัฐโจวตะวันตก ซึ่งได้หยั่งรากแก้วแห่งชุดวาทกรรมรองรับอำนาจทางเศรษฐกิจการเมืองของบุรุษที่กำหนดบทบาทตามเพศสภาพอย่างมีลำดับชั้น อันเป็นความพยายามต่อเนื่องยาวนานของสังคมปิตาธิปไตยจีนที่มุ่งจองจำสตรีจีนไว้ในพื้นที่ครัวเรือนส่วนบุคคลภายใต้กำกับของหลักคล้อยตามและการพึ่งพิง

การศึกษาความสัมพันธ์ของอักษรจีนหมวดนำอักษร 虫 จากความหมายสัตว์เลื้อยคลานสู่สัตว์ขาข้อในอักขรานุกรมซัวเหวินเจี่ยจื้อ

ศิริเพ็ญ กำแพงแก้ว — 2025-06-30

งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เน้นการวิจัยเอกสารเป็นหลัก มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาเงื่อนไขและปัจจัยเกี่ยวกับการใช้หมวดนำอักษร 虫 สร้างคำเรียกชื่อสัตว์ที่ปรากฏในอักขรานุกรมซัวเหวินเจี่ยจื้อ (2) ศึกษาและอธิบายความสัมพันธ์ด้านความหมายของ “虫” จากความหมาย “งู” (ความหมายเดิมของ “虫”) สู่ความหมาย “แมลงหรือตัวหนอน” ภายใต้หลักฐานและหลักเกณฑ์ทางสัตววิทยาตามแนวคิดปฏิฐานนิยม ผลการศึกษาพบว่า (1) การสร้างคำเรียกชื่อสัตว์ในหมวดนำอักษร 虫 บนอักขรานุกรมซัวเหวินเจี่ยจื้อมีเงื่อนไขและปัจจัยจากลักษณะสัณฐาน พันธุศาสตร์และวิวัฒนาการ การเจริญเติบโต และวิธีการพฤติกรรมการเคลื่อนที่ของสัตว์ที่ได้จากการสังเกตของชาวจีนในสมัยโบราณอย่างมีนัยสำคัญ (2) ในหมวดนำอักษร 虫 บนอักขรานุกรมซัวเหวินเจี่ยจื้อปรากฏคำเรียกชื่อสัตว์ประเภทสัตว์ขาข้อมากที่สุดจากจำนวนคำที่เป็นชื่อเรียกสัตว์ทั้งหมด คิดเป็นร้อยละ 57.89 ด้วยเหตุนี้ทำให้จำนวนคำที่เป็นชื่อเรียกสัตว์ขาข้อยังหลงเหลืออยู่ในภาษาจีนปัจจุบันมากที่สุด และเกิดการกลายความหมายของคำว่า 虫 (ฉง) จาก “งูพิษ” สู่ “แมลงหรือตัวหนอน” ในเวลาต่อมา ซึ่งผลการวิจัยในครั้งนี้สามารถสะท้อนให้เห็นถึงการตกผลึกทางปัญญาในการสร้างอักษรจีนตามหลักอักขรสัณฐานวิทยา (汉字构形学) และการจำแนกกลุ่มอักษรตามกลุ่มความหมาย (义类) อย่างเป็นระบบของชาวจีนตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

การศึกษาบทบาทของเกลือบนเส้นทางสายไหมตอนใต้จากเอกสารจีน : กรณีศึกษาอุตสาหกรรมเกลือในมณฑลเสฉวนและยูนนาน

สุภชา ศรีรัตนบัลล์ — 2025-06-30

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบทบาทของเกลือบนเส้นทางสายไหมตอนใต้ ผ่านการวิเคราะห์พัฒนาการของอุตสาหกรรมเกลือในมณฑลเสฉวนและมณฑลยูนนาน โดยอาศัยเอกสารจีนโบราณเป็นแหล่งข้อมูลหลัก ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าเกลือมีบทบาทสำคัญดังต่อไปนี้

ประการแรก เกลือทำหน้าที่เป็นทรัพยากรเชิงยุทธศาสตร์ในระบบเศรษฐกิจของรัฐจักรวรรดิจีน มณฑลเสฉวนและยูนนานเป็นแหล่งผลิตเกลือสำคัญมาตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฉินและฮั่น โดยมีการพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตอย่างต่อเนื่อง ส่งผลให้อุตสาหกรรมเกลือในสองมณฑลนี้ขยายตัวจนกลายเป็นศูนย์กลางการกระจายเกลือที่สำคัญ รัฐจีนโบราณได้ใช้นโยบายผูกขาดและการจัดเก็บภาษีเกลืออย่างเข้มงวด มีการจัดตั้งหน่วยงานเฉพาะเพื่อควบคุมการผลิต การค้า และการจัดเก็บภาษีเกลืออย่างเป็นระบบ ทั้งยังมีการออกมาตรการควบคุมตลาด เช่น การออกใบอนุญาตค้าเกลือ ระบบผูกขาดเกลือของจักรวรรดิจีนไม่เพียงเป็นแหล่งรายได้สำคัญของราชสำนัก แต่ยังมีบทบาทในการควบคุมเศรษฐกิจท้องถิ่น สนับสนุนกองทัพ และเสริมสร้างเสถียรภาพทางการเมือง กล่าวได้ว่าเกลือเป็นทรัพยากรยุทธศาสตร์ที่เชื่อมโยงระหว่างความเป็นอยู่ของประชาชนกับโครงสร้างเศรษฐกิจและความมั่นคงของรัฐอย่างแนบแน่น

ประการที่สอง เกลือมีบทบาทสำคัญทั้งในฐานะสินค้าและเงินตราในระบบเศรษฐกิจท้องถิ่น ในบริบทของพื้นที่ชายขอบ โดยเฉพาะบริเวณชายแดนมณฑลยูนนานซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายของเส้นทางสายไหมตอนใต้ที่เชื่อมโยงกับเมียนมา ไทย และลาว นอกจากเกลือจะเป็นสินค้าจำเป็นในชีวิตประจำวันแล้ว ยังถูกนำมาใช้เป็นหน่วยคำนวณมูลค่าสินค้าในบางพื้นที่ โดยเฉพาะการค้าระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์และในตลาดระดับชุมชน สะท้อนให้เห็นถึงความยืดหยุ่นของระบบเศรษฐกิจในภูมิภาคที่ระบบเงินตรายังไม่มั่นคง