Management of Cultural Tourism Network Communication with Community Participation

Main Article Content

Kidudom Suacharoen
Karn Boonsiri
Wittayatorn Torkaew

Abstract

This article is an academic paper explaining the management of cultural tourism network communication with community participation. It focuses on emphasizing the importance of network communication, the concept of managing network communication, tourism communication, and the idea of community involvement in communication management. It will be a valuable discovery in communication to create knowledge and understanding between organizations, tourism-related networks, and agencies. The establishment of a network integration process can drive activities to enhance the quality and competitiveness of domestic tourism, reinforcing and expanding the capabilities of international tourism competition.

Article Details

How to Cite
Suacharoen, K., Boonsiri, K., & Torkaew, W. (2024). Management of Cultural Tourism Network Communication with Community Participation. Journal of Academic for Public and Private Management, 6(1), 14–31. https://doi.org/10.14456/jappm.2024.2
Section
Articles

References

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2562). World Economic Forum 2019. สืบค้นเมื่อ 2 เมษายน 2566,จาก https://www.mots.go.th/Search_new.php?keysearch=world+economic+forum+ 2019&type=all

กาญจนา แก้วเทพ และสมสุข หินวิมาน. (2551). สายธารแห่งนักคิดทฤษฎีเศรษฐศาสตร์การเมือง กับสื่อสารศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์

กาญจนา แก้วเทพ. (2557). เรื่องสื่อสาร การท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.

จิตรฑิมา ศรีพลชุม, กมลพร ลาดมี และเมษ์ธาวิน พลโยธี. (2564). กลยุทธ์การสื่อสารทางการท่องเที่ยวของหมู่บ้านคีรีวง อำเภอนายูง จังหวัดอุดรราชธานี เพื่อการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 17(2),41-60.

ชิตาวีร์ สุขคร. (2561). การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในประเทศไทย. วารสารพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน, 1(2),1-7.

ถวิลวดี บุรีกุล. (2551). การมีส่วนร่วม: แนวคิด ทฤษฎี และกระบวนการ. เอกสารประกอบการศึกษาดูงานของคณะกรรมาธิการการพัฒนาการเมืองและการมีส่วนร่วมของประชาชน วุฒิสภา วันอังคารที่ 17 มิถุนายน 2551 ณ สถาบันพระปกเกล้า. นนทบุรี : สถาบันพระปกเกล้า.

ธิติพัฒน์ เอี่ยมนิรันดร์. (2555). การจัดการการสื่อสารภายในบุคลเพื่อการพัฒนาตน. ในการสัมมนาวิชาการเรี่องการสื่อสารเพื่อการพัฒนาวันที่ 29-30 มีนาคม 2555 โปรแกรมวิชานิเทศศาสตร์กำแพงเพชรมหาวิทยาลัยราชภัฎกำแพงเพชร.

บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา และเพ็ญศิริ ศรีคำภา. (2557). การพัฒนาการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.

ปัทมาวดี วงษ์เกิด. (2564). การสื่อสารเพื่อการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและอัตลักษณ์ช้างสุรินทร์ (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีนิพนธ์). มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

ปาริชาติ สถาปิตานนท์ และชัยวัฒน์ ถิระพันธ์. (2546). สื่อสารกับสังคมเครือข่าย. เอกสารประกอบการฝึกอบรมหลักสูตร 3 “การสร้างเครือข่ายที่มีพลัง” สถาบันชุมชนท้องถิ่นพัฒนา. กรุงเทพฯ: สถาบันการเรียนรู้และพัฒนาประชาคม.

ภรณ์ทิพย์ สิงห์นิล. (2559). การจัดการทางการสื่อสารของผู้บริหารเจนเนอเรชั่นวาย เพื่อสร้างการยอมรับจากบุคลากรภายในองค์การ (การค้นคว้าอิสระมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

รัฐธรรมนญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช. (2560). ราชกิจจานุเบกษา, เล่มที่ 134 ตอนที่ 40 ก.

สุทธินันท์ โสตวิถี และคณะ (2562). กลยุทธ์การสื่อสารเพื่อการจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม. วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร, 4(1), 53-62.

สุรพงษ์ โสธนะเสถียร และสถาพร สายเชื้อ. (2549). การสื่อสารเพื่อการจัดการในองค์การธุรกิจ. กรุงเทพฯ:สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

สุรพงษ์ โสธนะเสถียร และอรรถพร กงวิไล. (2550). สถานภาพองค์ความรู้ของการจัดการทางการสื่อสารในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

เสรี พงศ์พิศ และคณะ. (2543). การปฏิรูปและพัฒนาการศึกษาแนวคิดและประสบการณ์ของโรงเรียนและชุมชนบางแห่งในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: มูลนิธิหมู่บ้าน.

Boissevain, J. (1974). Friends of Friends. Networks, Manipulators and Coalitions. Oxford: Blackwell.

Borgatta, E.F. (1992). Encyclopedia of Sociology Volume 4. New York: Macmillan.

Charlotte. (2023). The 5 As of Tourism. Retrieved June 26, 2023. from https://thegeoroom.com/the-5-as-of-tourism/

Cohen, J. M. & Uphoff, N. (1980). Rural Development Participation: Concepts and Measures for Project Design, Implementation and Evaluation. Ithaca NY: Rural Development Committee, Cornell University.

Etuk, E. J. (1991). Foundation of Modern Management. Calabar: Unical Press.

ICOMOS. (1999). International Cultural Tourism Charter Managing Tourism at Places of Heritage Significance. Retrieved May 5, 2023, from www.icomos.org

Ivanovic, M. (2008). Cultural tourism. Cape Town, South Africa: Juta & Company.

Marriam Webster. (2023). The search was conducted. Retrieved January 3, 2023, from merriam-webster.com

Tourism, WA. (2016). The 5 As of Tourism. Retrieved June 25, 2023, from www.tourism.wa.gov.au