Digital Technology Applications for Educational Management of Schools under Office of Non-Formal and Informal Education, Prachuap Khiri Khan
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to (1) explore the digital technology applications for the educational management of schools under the Office of Non-Formal and Informal Education, Prachuap Khiri Khan, and (2) compare the digital technology applications for the educational management of schools under the Office of Non-Formal and Informal Education, Prachuap Khiri Khan, classified by status, gender, and age. This research was quantitative research. The concept of educational management was used as the research framework. The research area was educational institutions under the Office of the Promotion of Non-Formal and Informal Education, Prachuap Khiri Khan Province. The sample group consisted of 362 teachers and students. Samples were defined using Krejci and Morgan's ready-made tables. The research used a simple random sampling method. The research instrument was a questionnaire. Statistics for data analysis were percentage, mean, standard deviation, t-test, and analysis of variance.
The findings showed that
- The digital technology applications for the educational management of schools under the Office of Non-Formal and Informal Education, Prachuap Khiri Khan, aspect was at the high level.
- Comparison of the application of digital technology in educational management of educational institutions under the Office of the Promotion of Non-Formal and Informal Education, Prachuap Khiri Khan Province, classified by status, gender, and age, it was found that overall and, in each aspect, status and age were significantly different at the .05 level. On the other hand, gender was not significantly different at the .05 level.
The knowledge gained from this research was beneficial to educational institutions in developing teachers in terms of readiness and application of digital technology for effective learning management and student development.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
จันทร์จิรา ขานพล. (2564). สมรรถนะดิจิทัลของครูที่ส่งผลต่อกระบวนการจัดการเรียนรู้วิทยาการคำนวณในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครพนม (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนครพนม.
ชัยวิชญ์ เข็มปัญญา. (2562). สภาพและแนวทางการพัฒนาการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการศึกษาของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนครพนม.
ธนพร กองคา. (2554). สภาพการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาตาก เขต 2 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.
นันทรัตน์ ปีสาร. (2547). สภาพและแนวทางในการจัดการศึกษาขององค์การบริหารส่วนตำบลจังหวัดสมุทรสาคร (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
บัญชา วงศ์คำภา. (2563). การใช้เทคโนโลยีดิจิทัลในการบริหารงานวิชาการสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาหนองคาย เขต 1 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พิทักษ์ แก้วสืบ. (2560). สมรรถนะการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารของครูในสถานศึกษาสังกัดเทศบาลเมืองพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา.
สุรพงษ์ คงสัตย์. (2554). การศึกษาอิสระทางพระพุทธศาสนา. นครราชสีมา: เอสทีเคก๊อปปี้.
สวงษ์ ไชยยา. (2560). การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาเชิงบูรณาการที่สอดคล้องกับวิถีชุมชนไทยใหญ่ในจังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
Behringer, R. (2012). Computer Graphics and Applications. IEEE, 21(6), 34-47.
Cearley, D., Walker, M., Burke, B., & Searle, S. (2017). Top 10 Strategic Technology Trends for 2017: A Gartner Trend Insight Report. Retrieved October 18, 2019, from http://www.gartner.com/ doc/3645332?srcId=1-6595640781
PC Magazine. (2014). Definition of digital technology. Retrieved September 2, 2019, from http://www.pcmag.com/encyclopedia/term/69059/digitaltechnology
