ความสำเร็จของการนำนโยบายการจัดการปัญหาน้ำประปาเพื่อประชาชนไปปฏิบัติ เทศบาลเมืองหัวหิน อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์สี่ประการ 1) เพื่อประเมินความสำเร็จของการนำนโยบายการจัดการปัญหาน้ำประปาเพื่อประชาชนไปปฏิบัติของเทศบาลเมืองหัวหิน อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ 2) เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นของกลุ่มตัวอย่างที่มีต่อความสำเร็จต่อการนำนโยบายไปปฏิบัติจำแนกตามลักษณะประชากร 3) เพื่ออธิบายความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของการนำนโยบายไปปฏิบัติกับความสำเร็จของการนำนโยบายการจัดการปัญหาน้ำประปาเพื่อประชาชนไปปฏิบัติของเทศบาลเมืองหัวหิน อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ และ 4) เพื่อพยากรณ์ความสำเร็จของการนำนโยบายการจัดการปัญหาน้ำประปาเพื่อประชาชนไปปฏิบัติของเทศบาลเมืองหัวหิน อำเภอหัวไปปฏิบัติจากปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของการนำนโยบายไปปฏิบัติ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยปริมาณ ใช้แบบสอบถามเก็บรวบรวมข้อมูล กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประชาชนในอำเภอชะอำ จำนวน 396 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการใช้โปรแกรมสำเร็จรูป สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที ความแปรปรวนทางเดียว สหสัมพันธ์เพียร์สัน และสมการถดถอยเชิงพหุคูณ
ผลการวิจัย 1) ความสำเร็จของการนำนโยบายการจัดการปัญหาน้ำประปาเพื่อประชาชนไปปฏิบัติ พบว่า อยู่ในระดับมาก 2) ด้านการเปรียบเทียบความสำเร็จของการนำนโยบายไปปฏิบัติพบว่า กลุ่มตัวอย่าง มีทัศนะที่แตกต่างกันต่อความสำเร็จของการนำนโยบายการจัดการปัญหาน้ำประปาเพื่อประชาชนไปปฏิบัติ เมื่อจำแนกด้วยลักษณะประชากรด้าน อาชีพและการศึกษา 3) ด้านความสัมพันธ์ระหว่าง ปัจจัยที่มีผลต่อการนำนโยบายไปปฏิบัติกับความสำเร็จของนโยบายการจัดการปัญหาน้ำประปาเพื่อประชาชนไปปฏิบัติ พบว่า มีความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญ และ 4) ด้านการพยากรณ์ความสำเร็จของนำนโยบายไปปฏิบัติจากปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จพบว่าสามารถพยากรณ์ได้ร้อยละ 59.60
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
มั่น คงดี. (2553). ความสำเร็จของการนำนโยบายการส่งเสริมปลูกยางพาราไปปฏิบัติจังหวัดชัยภูมิ (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ.
เมธา ยุทธนาโยธิน. (2550). การนำนโยบายการกำจัดขยะมูลฝอยไปปฏิบัติ: ศึกษาเฉพาะกรณี เขตสัมพันธวงศ์ กรุงเทพฯ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ยงยุทธ ศักดิ์ชัยพานิชกุล. (2547). อนาคตสังคมไทยและทิศทางที่ควรเป็น. วารสารพัฒนาบริหารศาสตร์, 44(1),147-166.
รัฐกร กลิ่นอุบล. (2551). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการนำนโยบายการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดีไปปฏิบัติ: กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลในภาคกลา. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒบพิธรัตนบุรี.
วรรณา จีรุพันธ์. (2551). ปัจจัยที่มีผลต่อการนำนโยบายไปปฏิบัติ : ศึกษากรณีนโยบายแก๊สโซฮอล์. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศิริพร เขียวไสว. (2550). การนํานโยบายเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุไปปฏิบัติกรณีศึกษาองคการบริหาร สวนตําบลวังยาง จังหวดสุพรรณบุรี. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สถาบันดำรงราชานุภาพ. (2542). การมีสวนรวมของชุมชนทองถิ่นในการบริหารจัดการดานการทองเที่ยวเชิงนิเวศ. กรุงเทพมหานคร: แอลทีเพรส.
สมบัติ ธำรงธัญวงศ์. (2546). นโยบายสาธารณะ: แนวความคิด การวิเคราะห์และกระบวนการ. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: เสมาธรรม.
สรชัย พิศาลบุตร. (2550). การสร้างและประมวลผลข้อมูลจากแบบสอบถาม. กรุงเทพฯ: วิทยพัฒน์
สุภาพร เนตรเขียน. (2544). มาตรการทางกฎหมายในการรักษาคุณภาพน้ำแม่น้ำเจ้าพระยาตอนลาง:ศึกษาเฉพาะกรณีน้ำเสียจากชุมชน (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.